La Fontainsagan?

Engisprettan söng og dansaði allt sumarið, en safnaði engum birgðum til vetrarins. Svo reyndi hún að fá lánaðan mat hjá maur.  ´Hvað varstu að gera í sumar?' sagði maurinn.  'Ég var að dansa og syngja, 'svaraði hún.  'Jæja, haltu þá bara áfram að dansa,' sagði maurinn.

Nýr gjaldmiðill innan 3 ára?

Uss, öllu er nú stolið frá manni!

(Og kannski aðeins betrumbætt.) Ég hef löngum skellt glærum plastpoka á hausinn á mér og bundið hann saman að framan á höldunum, þegar mikil rigning og rok er úti.
Ég átti bara eftir að útfæra hugmyndina, aðeins betur,  kannski eitthvað í átt við það sem sýnt er á þessu myndbandi, en ekki svona fyrirferðarmikið apparat samt,  nei ó ónei.
En maður er alltaf aðeins of seinn á sér og þá er öllu stolið frá manni.
Annars finnst mér plastpokinn minn, miklu flottari heldur en þessi 'geimfararegnhlíf'.  það fer minna fyrir honum og það er hægt að brjóta hann saman og setja í vasann.
Svo er ég líka viss um að geimfararegnhlífin taki á sig ansi mikinn vind, svona stór eins og hún er.
Maður getur hreinlega tekist á loft með þetta  fríkaða ferlíki á öxlunum. Þá fyrst myndi maður nú fríka út og er maður þó nógu fríkaður fyrir.

Ný regnhlíf vekur athygli

Þetta kemur ekkert lauslæti við

Stúlkan er bara svona frjó og vafalaust fær hún ekki leyfi til þess að nota neinar getnaðarvarnir, í landi þar sem flestir eru kaþólskir.

En ungar stúlkur sofa hjá nú til dags og kaþólikkar ættu að sjá sóma sinn í því að leyfa getnaðarvarnir, því ekki er auðvelt að vera 7 barna móðir aðeins 16 ára gömul.

Móðir mín eignaðist reyndar þríbura, sem fæddust þrem mánuðum fyrir tímann. Því var trúað í þá daga að börn sem fæddust svona löngu fyrir tímann, gætu ekki lifað, þess vegna var ekkert hlúð að þríburunum. Þeir voru bara lagðir naktir á rúmdýnu, ekki svo mikið sem vafið handklæði utan um þá. Mömmu var ekki einu sinni leyft að sjá börnin , en heyrði þau gráta í  u.þ.b. klukkutíma, svo hljóðnuðu þau smám saman.

Síðan þegar læknirinn og ljósmóðirin voru farin læddist hún fram til þess að skoða börnin sín, þó hún ætti að liggja í rúminu í 10 daga samkvæmt hefðinni í gamla daga.
Þríburarnir voru fullsköpuð börn með neglur meira að segja. I dag hefði allt verið gert, til þess að halda þessum börnum á lífi. Aumingja mamma mín að hafa þurft að þola þetta.

Síðan eignaðist mamma mig ári seinna og tveimur árum eftir það fæddi hún tvíbura, tveimur mánuðum fyrir tímann.
En mamma var séð þá, því hún skrökvaði því að hún væri gengin átta mánuði með, því annars hefðu ófæddu börnin hennar, farið sömu leið og þríburarnir, þar sem því var haldið fram í þá daga að börn yrðu að vera að minnsta kosti búin að vera átta mánuði í móðurkviði þegar þau fæddust til þess að hafa einhverja möguleika á að geta lifað.

Ég sjálf á tvo drengi og eina stúlku. Strákarnir eiga báðir börn og ég er orðin fjórföld amma og það fimmta er á leiðinn hjá tengdadóttur minni.
En dóttir mín á ekkert barn ennþá. Ekkert af barnabörnunum eru tví eða þríburar, þar sem fjölburafæðingar erfast í kvenlegg og hlaupa yfir einn ættlið.

 
Dóttir mín getur því átt von á því að eignast tví eða þríbura samkvæmt því að fjölburafæðingar erfast frá ömmu til dótturdóttur, enda hefur dóttir mín oft talað um þetta og er hálf nervus yfir þessu.
En sem betur fer er hún vel menntuð og orðin þroskaðri en þessi 16 ára argentínska stúlka.
Svo á hún góðan kærasta. Hún mun því vafalaust geta séð vel fyrir börnunum sínum hvort sem hún eignast tví eða þríbura, eða ekki.

Unglingsstúlka eignast aftur þríbura

Í tilefni af útlendingahatri

' Ró , ró og rambinn, Ísland fyrir Íslendinga. Látum þá dragnast áfram í láglyftum moldarkofum sínum og hryggi þeirra halda áfram að bogna í gaungum og baðstofukytrum, þar sem það kostar rothögg að rétta úr sér; kanski verða þeir ferfættir á endanum. Látum þá mæðast áfram brjóstsjúka af því að sofa í reykjarsvælu og moldardauni, sljóeyga, óframfærna og volaða, vegna þess að þeir þora eigi að láta sál sína hrífast.

Látum þá skemmta sér með því að hæða hver annan á bak, dreifa út lastmælgi , níðvísum og  klámi hver um annan, og eiga það æðst áhugamála að komast hjá því að kaupa harmoníum í kirkjuskriflið sitt. Látum þá þamba áfram kaffi sitt, taka í nefið og tyggja skro, og forsóma að veita líkama sínum hina einföldustu hirðu, já að bursta á sér tennurnar, en forðumst að minna þá að að kaupa sér spegla , því þá gæti farið fyrir þeim eins og skoffíninu.

Eða er ekki Ísland fyrir Íslendinga? Látum þá velta sér í sóðaskapnum, svo framvegis sem þeir hafa gert í átta hundruð ár, eilíflega kvefaðir og sullaveikir, konurnar horaðar og útþvældar af striti og barneignum, krakkarnir kirtlaveikir, lúsugir og flámæltir, agaðir í vitundinni um að þeir séu kotúngar, með kala innrættan til hinna fáu manna sem voga sér að gánga keikir.'

 

Halldór Laxness 

Skilja, er rétt svar

Bæði samkvæmt Samheitaorðabókinni og Íslenskri orðsifjabók, en í henni stendur að orðið skilja sé kvk. og sé nýíslenska,  en eldra orðið er skilvinda.  Svo fékk Kvennaskólinn rangt fyrir sitt svar um fiskana tvo og brauðin fimm. Mér finnst að þessi dómari eigi að segja af sér, annars verður ekkert að marka þessa keppni.

Mistök í Gettu betur

Sannlega, sannlega segi ég þér, að í dag, skaltu vera með mér í Tívolí!

 

Hvað finndist okkur hér á Vesturlöndum, sem teljumst til kristinnar trúar, um það, ef að dagblað í einhverju Arabalandanna, hefði birt einhverja svæsna skopmynd af Jesú Kristi? Til dæmis eins og þessa hér að ofan, þar sem Kristur býður annan ræningjann velkominn með sér í Tívolí, í stað Paradísar,eins og upprunalegi textinn hljóðar uppá?

 

Ætli við hefðum ekki orðið sár? Ég gæti trúað því, þó að Danir séu ennþá að storka Múhammeðstrúar mönnum með endurtekinni birtingu skopmyndar af spámanninum. Og flestum finnst það ekkert tiltökumál.

Hvernig væri að líta sér nær og ígrunda með sjálfum okkur hvers virði kristin gildi eru okkar menningu hér á Vesturlöndum.

Múslímar hvattir til að sniðganga danskar vörur

Madonna óþekkjanleg

Þegar ég sá þessa mynd af Madonnu þá þekkti ég hana ekki. Ég hélt fyrst að þetta væri einhver barnung þýsk sveitastúlka með heldur betur þrýstnar og  kyssilegar varir. Mér sýnist líka, efri vörin á henni ná alveg upp að nefi, svo Donnan hefur aldeilis látið fylla uppí kysseríið á sér.

Mér finnst svo sem allt í lagi með það, en ég er nú svo þrælheppin að þurfa ekki að láta sprauta svona í efrivörina á mér, alla vega ekki í bili, þar sem hún er búin að vera stokkbólgin í 10 mánuði.
Ástæðan er sú að það er eitthvað sár á efri vörinni sem ekki grær.  Ekki beint efnilegt, en systir mín er samt  dauð öfundsjúk yfir mínum blómlegu vörum og segir að svona þykk efrivör sé svo sexý.

Læknirinn sem ég fór til út af sárinu á efrivörinni vísaði mér á annan lækni til að láta taka vefjasýni úr henni.
En ég er ekki farin til þess enn, því mér finnst svo flott að vera með  svona 'Hot Lips'.

Vill gerast sígauni

Þrjú andlit Evu (Hugrof) Mixed media

 

 

 

Hugrof er röskun sem lýsir sér með því að einstaklingur upplifir mikla truflun á sjálfi sínu, minni eða meðvitund. Það felur í sér orsakir sálrænna erfiðleika, sem tengjast einhverjum hliðum á sjálfi einstaklingsins. Þrjár gerðir eru: 1. Óminni (amnesia). 2. Minnistap (fugue), og 3. Margklofinn persónuleiki (multiple personality disorder).

Þessi mynd mín er gerð með kvikmyndina Þrjú andlit Evu í huga,  sem var sýnd hér á landi fyrir tugum ára við  góða aðsókn og mikið umtal. Kvikmyndin fjallaði um líf konu sem hafði þrjá persónuleika, sem henni gekk illa að samræma hvor öðrum. Þetta var typisk Hollýwood kvikmynd þar sem heilbrigðasti persónuleiki sjúklingsins sigrar að lokum.

En í raun átti persónan í myndinni sér til raunverulega fyrrimynd. Það var kona sem við skulum kalla Önnu. Anna var með 32 persónuleika og saga hennar endaði ekki eins vel og í sögu persónunnar  Evu, í kvikmyndinni.

Oft klofnar persónuleiki manna við það að þeir verða fyrir miklum áföllum í lífinu, oftast nær í bernsku.
Í dag eru til lyf og einnig samtalsmeðferðir fyrir hendi, sem gera þessum sjúklingum kleyft að lifa þokkalega góðu lífi. En fyrr á  öldum nutu þeir vægast sagt  ekki velvildar og voru  oft  álitnir  andsettir. Þar af leiðandi urðu til margar óhugnanlegar sögur um þá sem þjáðust af klofnum persónuleika.
Ein frægasta sagan um tvíklofinn persónuleika er þó tvímælalaust, sagan af  Dr. Jekyll og Mr.Hyde.

Oft hefur geðklofa verið ruglað saman við tvískiptan eða margskiptan persónuleika. En hér er um tvo ólíka sjúkóma að ræða. Þar sem geðklofi einkennist af ranghugmyndum, ofsóknarkennd og á stundum mikilmennskubrjálæði. Sem betur fer geta geðklofa sjúklingar nú til dags flestir lifað góðu lífi með hjálp lyfja og samtalsmeðferða og geta allflestir stundað vinnu svo lengi sem þeir taka lyfin sín.

 

Það er mikilvægt að gæta vel að geðheilsunni með því að hugsa vel um sjálfan sig. Því enginn veit sína ævina fyrr en öll er og geðsjúkdómar gera oft ekki boð á undan sér.

 

Geðorð Geðræktar eru byggð á því sem einkennir farsælt fólk og eru þannig ábendingar til þeirra sem sækjast eftir velgengni og vellíðan í lífinu. Geðorðunum hefur verið dreift víða um land á undanförnum árum á veggspjöldum og póstkortum. Sumarið 2002 skrifaði Dóra Guðrún Guðmundsdóttir, þáverandi verkefnisstjóri Geðræktar, neðantaldar greinar í Morgunblaðið um einstök geðorð undir merkjum Heilsunnar í brennidepli.

 

             Geðorðin tíu
 

1. Hugsaðu jákvætt, það er léttara

2. Hlúðu að því sem þér þykir vænt um

3. Haltu áfram að læra svo lengi sem þú lifir

4. Lærðu af mistökum þínum 5.

Hreyfðu þig daglega, það léttir lundina

6. Flæktu ekki líf þitt að óþörfu 7.

Reyndu að skilja og hvetja aðra í kringum þig

8. Gefstu ekki upp, velgengni í lífinu er langhlaup

9. Finndu og ræktaðu hæfileika þína

10. Settu þér markmið og láttu drauma þína rætast

Af salmonellu og sígarettum

Ég gef nú ekki mikið fyrir þessa nóróveiru, sem veldur einhverri nauðaómerkilegri gubbupest og skitu. Nei, ó, nei, ég er nú forframaðri en svo,  því ég hef fengið alvöru salmonellusýkingu og það inniliggjandi á sjúkrahúsi.
Það var ljóta andskotans uppákoman. Hitinn rauk upp í 41 stig og ég eyddi svo miklum tíma á klósettinu að það lá við að ég dveldi þar viðstöðulaust nótt sem nýtan dag í fimm sólarhringa, samfleytt,  með bullandi niðurgang.
Við lágum þarna tvær dömur á stofunni, nær dauða en lífi af ólgandi salmonellu.   En það eina sem komst að í hausnum á okkar aðþrengdu og innantómu skrokkum,  þegar smáhlé varð á klósettrápinu,  var hugsunin um unaðslega langan og góðan smók.

Við höfðum enga trú á því að okkur yrði hleypt út af stofunni til að reykja,  svo nú voru góð ráð dýr. Ættum við að opna gluggana upp á gátt og reykja bara í rúminu eins og dræsur?  Spurði ég vongóð. En stofufélaga mínum leist ekkert á þá hugmynd.  Ertu vitlaus manneskja, við gætum drepist úr lungnabólgu, með svona rosalegan hita,  svaraði hún hneyksluð. Nú við erum hvort sem er hálfdauðar,  tautaði ég í barm mér,  hundfúl.  Jú, ekki gat hún neitað því.
Okey,  það skiptir kannski ekki máli út af hverju,  við geispum golunni,  en það verður allt bandbrjálað ef það kemst upp um okkur,  bætti hún 

Því varð það úr að við hringdum bjöllunni til þess að bera upp þá frómu ósk,  að fá að reykja inni á sjúkrastofunni,  með galopna gluggana,  auðvitað.  Við vorum vongóðar um að ganga ekki bónleiðar til búðar,  því við vorum bara tvær sem lágum þarna inni og báðar þessir líka forhertu stromparnir og svo ofboðslega veikar að okkar hinsta ósk hlyti að verða uppfyllt. 

En heraginn sem ríkir á  sjúkrahúsum lætur ekki nauðaómerkilega sjúklinga snúa uppá sig. Því var okkur hent út af deildinni með retturnar okkar og vísað á dyr,  sem lágu út í norðangarrann.
Þar máttum við svo húka skjálfandi á beinunum,  með eins háan hita í kroppnum og ríkir í Dead Valley í Amríku,  eingöngu standandi á löppunum vegna einnar sígarettu.

 

Nóróveiran leggur Íslendinga

Stórmál

Aðalmálið er
að hafa eitthvað
til málanna að leggja

og það er mitt hjartans mál
að ekki verði mikið mál
að leysa vandamál
varðandi málefni
og stefnumál
flokksins

eða máls málanna
sem er bundið mál

því tók ég til máls
um mál málanna
meðal málsmetandi manna

gerður var góður rómur
að máli mínu
enda er ég rómuð fyrir
að vera vel máli farin
og hafa sannfærandi málróm

kvisast hefur út orðrómur um það
að málið sé í höfn
enda er það málið

er það mál manna
að ég hafi alfarið tekið málin
í mínar hendur

og þar með leyst málið

- sem er mjög gott mál