Risin úr rekkju

Tölvunnin ljósmynd

Þá er ég risin úr rekkju og reyndar líka undan feldi.

Mér hefur satt að segja hundleiðst í þessu bloggfríi mínu.  Ég komst að þeirri niðurstöðu eftir miklar pælingar að mér er  gjörsamlega ómögulegt að hætta að blogga. Maður saknar samskipta við bloggvini og þess að blaðra sjálfur á blogginu. Svo nú er ég  bara komin aftur og hananú!  Og hafið þið það!  

 

Velkomin á opnun sýningar minnar í Menningarmiðstöðinni í Gerðubergi á föstudaginn kl.4

Fréttir frá Gerðubergi 4.9.2008

Opnun á sýningunni Flæði

                                                                                               

Myndlistarkonan Guðný Svava Strandberg opnar í Boganum sýningu föstudaginn 12. september kl. 16 á pennateikingum og vatnslitamyndum .Guðný notar skemmtilega leið til að teikna, hún horfir á eða hugsar sér viðfangsefnið og teiknar svo án þess að líta á blaðið fyrr en að verki loknu

Guðný Svava Strandberg Í Boganum 12. september - 2. nóvember 2008 Guðný Svava Strandberg sýnir pennateikningar og vatnslitamyndir sem sumar hverjar, eru unnar eftir minni. Pennateikningarnar vinnur hún blindandi. Eftir að horfa á eða hugsa sér viðfangsefnið teiknar hún það án þess að líta á blaðið fyrr en að verki loknu.

Guðný Svava hefur öflugt ljósmyndaminni og kemur það sér vel þegar hún rekst á athyglisvert myndefni. Vel flestar myndanna, á sýningunni eru því unnar á þann hátt að hún einblínir á fyrirmyndina með augunum, festir hana í minnið og kallar fram myndina með penna eða pensli þegar heim er komið.

Guðný Svava Strandberg lagði stund á nám við Myndlistaskóla Reykjavíkur og við handíða- og grafíska hönnunardeild Myndlista- og handíðaskóla Íslands.
Hún hefur unnið við gerð leikmynda og leikmuna ásamt því að myndskreyta bækur, blöð og tímarit svo eitthvað sé nefnt. Hún hefur einnig haldið fjölmörg myndlistarnámskeið, sett upp einkasýningar og tekið þátt í samsýningum.

 

                                                                    

                                                                           

                                                                          

Ég var klukkuð

Störf sem ég hef unnið

 

Fiskverkunarstúlka í Vestmannaeyjum.

Afgreitt í tískuvöruverslun.

Unnið á auglýsingastofu.

Unnið við kennslu.

 

Fjórar bíómyndir sem ég held upp á:

 

Casa Blanca

The Green Mile

Meet the Fockers

Kvikmyndin La Traviata

 

Fjórir staðir sem ég hef búið á:

 

Á Vesturgötunni

Í Hlíðunum

Í Anaheim, suður California

Á Selfossi.

 

Fjórir sjónvarpsþættir sem mér líkar:

 

Fréttir

House

Design Star

Man ekki fleir. Horfi lítið á sjónvarp.

 

 Fjórir staðir sem ég hef heimsótt í fríum:

 

Hollland.

Bandaríkin

Danmörk

London

 

 Fjórar síður sem ég heimsæki daglega(fyrir utan bloggsíður

 

Facebook

Ljóð.is

mbl.is

Poetry.com

 

Fjórir staðir sem ég mundi helst vilja vera á núna:

 

Kaupmannahöfn,

Á skemmtiferðaskipi um norsku firðina

London

Á siglingu á snekkju um Karabíahaf.

 

 Fjórir bloggarar sem ég klukka:

 

Katrín Níelsdóttir

Guðný Anna Arnþórsdóttir

Kaffi, Bergur Thorberg

Halkatla.

 

 

Soffía

Veikindi og erfiðleikar gera sjaldnast boð á undan sér, það fær hún Soffía sem er kona á fertugsaldri að reyna þessa dagana, hún þarf á hjálp okkar og fyrirbænum að halda

Soffía greindist með æxli í höfði í byrjun Ágústmánaðar, Soffía og börn hennar þrjú voru í sumarbústað austur á landi. Og þá fór meinið að gera vart við sig með sjónsviðsskerðingu á vinstra auga, svima og ljósfælni.
Þrátt fyrir öll þessi einkenni tókst henni til allrar guðs lukku að koma sér og börnunum heim í Hafnarfjörðinn heilu og höldnu.

Þegar heim var komið fóru einkennin versnandi og á endanum fór Soffía uppá bráðavakt, þar sem gerðar voru rannsóknir og höfuðmynd tekin. Á þeirri mynd sáu læknarnir eitthvað sem krafðist frekari athugunar.

Daginn eftir var hún send í segulóm myndatöku, og þá kom í ljós að um æxli væri að ræða.
Aðeins viku eftir greiningu gekkst Soffía undir stóra aðgerð sem tók 7 tíma, aðgerðin gekk vel en einungis var hægt að fjarlægja helminginn af æxlinu. Sýni sem tekin voru sýndu að næsta skref yrði geislameðferð og hefst hún að viku liðinni.
Soffía er enn með skert sjónsvið og ljós og minnsti hávaði fara illa í hana.

Soffía á 3 börn, 21 árs gamla dóttur og 2 syni 6 ára og 9 mánaða. Maður hennar og faðir barna hennar lést fyrir ári síðan í bílslysi og hét hann Jóhannes Örn.

Soffía dvelst enn á sjúkrahúsi og óvíst hvenær hún fær að fara heim, hún verður óvinnufær um óákveðinn tíma, hún hefur starfað sem húsvörður í blokk og búið í húsvarðaríbúðinni.
Það er því ljóst að hún mun verða húsnæðislaus og atvinnulaus með börnin sín þrjú.

Stofnaður hefur verið reikningur til styrktar fjölskyldunni og er hann sem hér segir

Reikningsnúmer: 0140-05-14321 kennitala: 161069-3619 ath: kennitalan var röng en núna er hún komin í lag

'Ég er elskuð'

og allt er með felldu undir himni Guðs.

 

Þegar ég var ung stúlka u.þ.b. 26 ára gömul, var ég eitt sinn stödd  ein heima og var ég að dunda mér við það að  teikna. Fannst mér þá allt í einu eins og eitthvað undursamlegt væri í aðsigi svo ég  leit upp. Sá ég þá að öll stofan var böðuð í hvítgulu ljósi, sem óendanlegur kærleikur geislaði frá.

Og ég skynjaði, en heyrði ekki með eyrum mínum, þessi orð. 'Vertu ekki hrædd því ég elska þig'

Ég upplifði eilífðina meðan á þessu stóð þar sem ég missti allt tímaskyn og ég vissi ekki þegar allt var yfirstaðið hvort liðið hafði ein sekúnda eða einn dagur. Mér fannst eins og ég hefði verið - í Paradís.

Þegar ég kom til sjálfrar mín grét ég af gleði. Síðan þá, hugsa ég alltaf með sjálfri mér, ef mér líður eitthvað illa, eða ef á móti blæs í lífinu. 'Ég þarf ekki að vera einmana né hrædd við neitt, því Ljósið sagði, að það elskaði mig og Það, er alltaf hjá mér'

Tvær sýningar í gangi í einu

Ásdís Sigurðar. bloggvinkona tók þessa fínu mynd af mér á opnuninni á samsýningunni okkar bloggvinkvennanna í Ráðhúsinu 30. ágúst sl.
By the way, ég er búin að selja bláu myndina 'Jökulheimar', sem er hægra megin við mig á myndinni og líka eina litla mynd,  sem heitir 'Sólheimajökull'

Næst á dagskrá eða 12. september opnar svo einkasýningin mín í Gerðubergi, svo það er í nógu að snúast hjá mér þessa dagana.
Á sýningunni í Gerðubergi verð ég með myndir sem ég teikna blindandi með svörtu tússi, og sumar blindandi og eftir minni.Svo verða líka nokkrar vatnslitamyndir til að fylla upp í.

Þakka ykkur öllum sem komuð á opnunina hjá okkur bloggvinkonunum í Ráðhúsinu. Það var bara rokna stuð í þessu hjá okkur!

 

Velkomin á opnun á myndlistarsýningu bloggvinkvenna í Ráðhúsi Reykjavíkur laugard. 30. ágúst kl.15 - 17

Það var mikið stuð á okkur fimm í Ráðhúsinu í dag, þegar við voru að setja upp myndirnar okkar. Ég var mætt fyrst, eða klukkan rúmlega 9 í morgun og svo tíndust þær, Zordís, Katrín Níels, Katrín Snæhólm og Elín Björk inn hver af annari.

Það var borað  og skrúfað og myndirnar hengdar upp hver  af listiilegri nákvæmni.  Svo fórum við að tínast heim um fimm leytið, þreyttar en ánægðar. 

Svo er það bara ykkar að heiðra okkur með nærveru ykkar á opnuninni laugardaginn 30. ágúst milli kl. 15 til17. Við bjóðum auðvitað upp á léttar veitingar.

 

                                 Mynd af okkur fimm fræknu,

sem mun fylgja viðtali við okkur í Vikunni næst þegar hún kemur  út. 

Á myndinni eru talið frá vinstri;Katrín Níelsdóttir, Katrín Snæhólm, ég sjálf Guðný Svava Strandberg, Zordís og loks Elín Björk Guðbrandsdóttir.

 

 

Olympíuleikarnir í Peking

Ég vaknaði í morgun til þess að horfa á keppnina um gullið í handboltanum og mér varð það fljótt ljóst að við myndum láta í minni pokann í þessum leik.
En þó gleðst ég yfir góðum árangri okkar manna, því það er enginn smá árangur hjá þeim að verða í öðru sæt.
Samt verð ég að viðurkenna það, að þegar ég horfði á leikana og auglýsingarnar um þá, varð ég oft hálfpartinn hrygg í bragði. Því þessir leikar eru aðeins ætlaðir fáeinum útvöldum, sem hvergi kenna sér meins, hvorki líkamlega né andlega,

Hvað með þá sem eru fatlaðiir á einhvern hátt? Gátu þeir glaðst með, þar sem þeim var meinaður aðgangur að þessum leikum? Máttu ekki einu sinni koma sem áhorfendur.

Hvað með það að litla stúlkan sem átti að syngja við setningu Olympíuleikanna var ekki talin falla í hinn fullkomna hóp, af því að hún var með skakkar tennur? Og önnur fullkomin stúlka (útlitslega séð) var látin þykjast syngja fyrir hana.
Hvers konar áhrif ætli sú lítillækkandi höfnun, hafi á sálarlíf litlu 'ekta' söngstúlkunnar í framtíðinni?

Hvað með heftun á mál og ritfrelsi og önnur mannréttindabrot? Er það siðferðislega rétt að við samþykktum allt þetta óréttlæti og siðblindu , með því að taka þátt?

Man einhver eftir manni að nafni Hitler???

Vorum við ekki hreint út sagt, ekki að viðurkenna kenningar þess manns, með þátttöku okkar???

Ljósið í gljúfrinu vatnslitir

Who matters?

There comes a point in your life when you realize who matters,

who never did,

who won't anymore

... and who always will.

 

So, don't worry about people from your past,

there's a reason why they didn't make it to your future.

 

 'Be kinder than necessary because everyone you meet is fighting some kind of battle.'