Ber er hver að baki nema sér Bónus eigi

en skyldi Krónan vera skárri?

Ég skrifa, spyr og segi. 

Það væri náttúrulega langbest

ef sæmilega vel gefin geimvera myndi gefa kost á sér sem næsti forseti Bandaríkjanna. Hún gæti kannski bjargað heiminum úr þeirri úlfakreppu og stríðsbrölti sem Bush hefur komið honum í.
Skítt með það þó þetta væri lítill grænn kall, með gul augu, sem tæki sköpunarsöguna ekki alvarlega. Alla vega myndi hann eiga gulu glyrnurnar sameiginlegar með Bush kallinum svo almenningur í Bandaríkjunum myndi ekki fatta neinn mun.

Forsetaframbjóðendur sjá sýnir

Þa var nebblea þa!

Natan litli var í sjötta bekk grunnskóla. Einn daginn var samfélagsfræði og þá spurði kennarinn hvað feður þeirra störfuðu. Svör barnanna voru með ýmsu móti.: Einn faðirinn var lögga, annar slökkviliðsmaður, þriðji skrifstofumaður, fjórði vann í verslun og svo framvegis.

En kennarinn tók eftir því að Natan litli var óvenju hljóður og lét lítið fyrir sér fara.
Hvað gerir svo pabbi þinn? Spurði kennarinn Natan litla.Hann dansar nakinn fyrir framan karla á öllum aldri á veitingastað á kvöldin og næturnar. Svo græðir hann fullt á því að fara með þeim sem best borga út í portið bak við veitingastaðinn, þar sem hann dansar einkadans fyrir þá í nokkrar mínútur.

Kennarinn varð eðlilega í miklu uppnámi yfir svari Natans og í miklu fáti skipaði hann hinum krökkunum að fara að lita. En Natan litla tók hann afsíðis.

Er þetta allt satt sem þú sagðir um pabba þinn.... dansinn og allt það?  Nei, nei, svaraði Natan litli feiminn. Pabbi vinnur hjá Kaupþingi, en ég þorði sko alls ekki að segja það fyrir framan alla hina krakkana. 

Skráning í evrum gæti hafist í nóvember

Byggist þá ekki upp vaxandi hópur vampýra á Íslandi?

 Ef við förum að drekka grassafa sem er byggður upp eins og blóð?   Og ég sem var að blogga um sorglegustu frétt dagsins í gær, að mér fannst, um slátrunarbílinn með óheppnu rollunum sem valt  á vegakanti svo fjöldi fjár drapst á 'ómannúðlegan' hátt.
Algjörlega óþarfar pælingar, sé ég núna. Nú neyðumst við ekki lengur til þess að lifa á kjötmeti eins og við höfum gert síðan á dögum syndafallsins. Lausnin er komin fyrir þá sem ekki hafa haft, sálarþroska til þess ennþá, að sleppa blóðugu safaríku steikunum sínum.
Þetta er algjör Himnaríkissending, hreint og beint  tær snilld og örugglega upphugsuð af Himnahöfðingjanum sjálfum, okkur til sáluhjálpar.
Við snúum okkur því bara að grassafanum, hvers samsetning er svo útpæld að hún er byggð upp eins og blóðið sem við höfum hingað til innbyrt samviskulaust með því að éta meðbræður okkar, blessuð dýrin.
Það er bara verst að þá fyllist hér allt af grængolandi vampýrum. 

Grænn heilsubótardrykkur byggður upp eins og blóð

Ef hann hefði aðeins, gert kerti úr eyrnamergnum í stað þess að éta hann

og kveikt svo á því, væri annað uppi á teningnum. Þá myndi hann örugglega slá  í gegn eins og Shrek. Ætli þeir séu annars eitthvað skyldir??

Eyrnamergsát gæti skaðað stjórnmálaferilinn

Þetta finnst mér sorglegasta fréttin á mbl.is í dag

Aumingja blessuð dýrin sem geta engum vörnum við komið þegar þau eru leidd til slátrunar til þess að menn geti svo gætt sér á holdi þeirra. Flest allt það fé sem slátrað er, er ekki nema eins sumars gamalt, það eru litlu lömbin sem við elskum á vorin en étum á haustin
Það er svo mikill tvískinnungur í okkur mönnunum. Okkur finnst sjálfsagt að dekra við hunda og ketti og hafa þau dýr að vinum, en drepa og éta fé, svín og nautgripi og fleiri dýr. Samt geta þau dýr líka verið ágætis gæludýr og eiga allt eins skilið að lifa góðu lífi eins og gæludýrin okkar.
Þegar ég var níu ára dvaldi ég með fjölskyldu minni í nokkrar vikur á bóndabæ í Vestmannaeyjum, bóndabæ sem nú er kominn inn í miðjan Vestmannaeyjabæ.
Besti leikfélagi okkar systkinanna var lítil kálfur þarna á bænum. Og hann hafði gaman af því að leika sér líka við okkur krakkana. Hann rassakastaðist út um allt tún með okkur í eftirdragi, haldandi í halann á honum. Og við fengum að gefa honum að drekka úr fötu, því ekki fékk þetta litla kusubarn að drekka úr spenum móður sinnar. Þess vegna elskaði hann að sjúga puttana á okkur krökkunum með hrjúfu  tungunni sinni. Litli kálfurinn sem lék sér  svona áhyggjulaust við okkur mannanna börn var svo vafalaust drepinn og étinn um haustið. Kálfakjöt er jú svo ljúffengt finnst okkur mönnunum og fleiri kjötætum,
Ég hef heldur aldrei getið skilið það sveitafólk sem elur upp heimalninga og kynnist þeim náið sem litlum vinum sínum, en getur svo samviskulaust farið með þessa sömu heimalninga til slátrunar. Eða jafnvel hér áður fyrr slátrað heimalningnum sjálft heima við, ef gesti bar óvænt að garði sem þurfa matar með. Það hef ég reynt sjálf, því eitt sinn er við fjölskyldan komum í heimsókn á bóndabæ nokkurn, þegar ég var 12 ára gömul, var heimalningnum slátrað í matinn handa okkur gestunum.
Ég sem hafði leikið mér við þennan sama heimalning fyrr um daginn og gefið honum að drekka úr pela gat ekki borðað neitt, en laumaði kjötbitunum á disknum mínum undir borðið til hundana sem þar lágu. Þeir höfði líka leikið sér við heimalninginn, en þeim fannst allt í lagi að éta hann fyrir því.

Hvenær verður mannskepnan svo þróuð að hún hætti að drepa og éta ung börn dýranna meðbræðra okkar á jörðinni? Guð ætlaðist ekki til þess að mennirnir ætum dýrin, heldur hefðum þau sem vini okkar. Samkvæmt Biblíunni var það syndin sem maðurinn framdi sem fékk hann til þess að verða kjötæta, því við vorum í upphafi ekki sköpuð til þessarar óhæfu. 

Tugir fjár drápust þegar flutningabíll valt

Barbiehestar?

Hvað er orðið um imynd hins harðgerða íslenska hests? Nú þegar tekið er uppá því að skreyta hófa hans með glimmer og mála hann, eins og t.d. blesuna, að hvítta hana. Svo er komið sérstakt fax shampó til þess að faxið glansi sem mest. Já og allskonar stenslar eins og hjörtu t.d. til þess að klessa á hestana. Mér finnst þetta rugl og ekkert annað en niðurlæging fyrir okkar sérstaka íslenska hestakyn. Hvað verður næsta númer að lita fax og tagl bleikt eða fjólublátt eins og á 'The little pony', hestunum, sem voru og eru vinsæl leikföng barna?

Það er sagt í fréttinni að þetta snyrtidót hestana, sé sérlega vinsælt hjá ungum stúlkum, mér finnst líklegt að það séu einhverjar Barbie týpur sem fíla þessa vitleysu.  Það verður gaman eða hitt þó heldur að sjá hesta með glimmerhófa tölta hérna um Elliðaárdalinn í næsta nágrenni. 

Mér finnst íslenski hesturinn fallegur eins og hann er frá náttúrunnar hendi, enda vinsæll víða um lönd og óþarfi að skreyta hann með glansi, glimmer og hjörtum, eins og einhverja leikfanga fúgúru, nóg er nú vitleysan samt.  

Glimmerhófar og glansandi fax

Ég er líka með nækvæð viðhorf til Mjólkursamsölunnar

síðan ég fór á fund þeirra fyrir nokkrum árum og sýndi þeim teikningar af íslensku jólasveinunum og lagði til að Mjólkursamsalan skyldi myndskreyta mjólkurfernur fyrir jólin með þeim félögum. Ég sat langan fund, þar sem ég meðal annars lagði einnig til að þjóðlegur fróðleikur eða einhverjar jólasveinavísur yrðu líka á fernunum. 

Markaðsfræðingurinn sem var einn af þeim sem sat fundinn með mér og sem er reyndar náskyldur föður barnanna minna var voða líklegur við mig meðan á fundinum stóð og tók vel í allt sem ég sagði. 

En svo leið og beið, margir mánuðir liðu og svar til mín dróst á langinn, en látið var í veðri vaka að verið væri að hugsa málið. Það næsta sem ég svo vissi um þetta mál var svo frétt í fjölmiðlum um það að Mjólkursamsalan ætlaði að setja íslensku jólasveinana á mjólkurfernur fyrir jólin.

Ég hafði samband við formann Félags íslenskra teiknara og sagði honum mínar farir ekki sléttar. Formaðurinn ráðlagði mér að skrifa Mjólkursamsölunni ábyrgðarbréf þar sem ég færi að minnsta kosti fram á höfundarréttarlaun fyrir hugmynd mína. Sagði formaðurinn að hann hefði brennt sig  á svona svipuðum vinnubrögðum og ég varð fyrir og hann léti væntanlega viðskiptavini sína ætíð skrifa undir plagg áður en hann sýndi þeim hugmyndir sínar og teikningar, þar sem þeir hétu því að láta ekki aðra útfæra hans hugmyndir. 

Ég sendi ábyrgðarbréfið en fékk í hausinn, til baka bréf frá lögfræðingi Mjólkursamsölunnar þar sem m.a. sagði að öllum væri frjálst að sækja í íslenskan sagnasjóð.
Sagði þar ennfremur þá fyrst eftir allan þennan tíma, að þeir vildu ekki nota mínar myndir á fernurnar.

Þeir höfðu sem sagt dregið mig á asnaeyrunum allan þennan tíma. 

Þetta var í annað sinn sem hugmynd frá mér var notuð án míns samþykkis og í það skiptið var dæmið enn grófara. Því þá var tekin fígúra sem ég hafði teiknað og sem birst hafði bæði á bolum og plöttum og henni breytt örlítið og hún síðan notuð sem lukkudýr á ákveðinni barnasíðu í dagblaði einu. Ég kærði það mál, en af því fígúran var svona 30% öðruvísi útfærð var málið talið tapað fyrirfram.

Svona var nú það. 

Mjólkursamsalan fagnar úrskurði héraðsdóms

Það dagar í Reykjavík

nú þegar Dagur tekur við stjórninni. Þetta er búið að vera meira klúðrið hjá honum Villa. Það var eins og hann gæti aldrei ákveðið sig með neitt, né í hvorn fótinn hann ætti að stíga. Hann sagði eitt sinn að hann hefði skipt um skoðun í ákveðnu máli. Ætli hann hafi órað fyrir því þá að honum sjálfum yrði skipt (út) fyrir Degi?

Vilhjálmur: Ákvörðun Björns Inga um samstarfsslit fyrirvaralaus

Árs afmæli reykbindisis

Í gær var ég búin að vera hætt að reykja í heilt ár. Ég trúi þessu varla. Rosalega er ég dugleg maður! Fyrstu mánuðina eftir að ég hætti blés ég út, enda alltaf nartandi í sælgæti, en nú er ég  farin að skreppa saman aftur, þar sem  ég er líka komin yfir sætindalöngunina sem hrjáði mig fyrstu mánuðina.

Ég finn ekki fyrir mæði lengur þó ég labbi uppá þriðju hæð og það er mikill munur að geta líka gengið brekkur án þess að finna fyrir verkjum í kálfunum vegna súrefnisskorts.

Já það er nú það, þetta er ekkert mál, það er nú heila málið. Bara að drepa í fjárans rettunni og taka svo eina klukkustund í einu og áður en þú veist af er liðið heilt ár. Þegar þeim áfanga er náð er eftirleikurinn auðveldur. Ekki fer maður að byrja aftur að reykja eftir að hafa verið svona úthaldsgóður í tólf mánuði. Nei ó nei, ekki hún ég.

Ég hélt uppá afmælið með því að fara með vinkonu minni í bíó. Við sáum myndina 'No reservations.' Ágætis rómantísk gamanmynd, með Catherine Zeta Jones og einhverjum karlleikara sem ég man ekkert hvað heitir. Við skemmtum okkur ágætlega. Svo þegar ég kom heim hélt ég líka uppá daginn með því að leyfa Tító og Gosa að sofa hjá mér þrátt fyrir ofnæmið sem hrjáir mig öðru hvoru. Þeir voru alsælir og ég líka.