Deyjandi jökull Akrýl

MILAN, Italy (Reuters ´'The world's glaciers could melt within a century if global warming accelerates, leaving billions of people short of water and some islanders without a home,' 'environmentalists said.Simulations project that a 4.0 Celsius (8.0 F) rise in temperature would eliminate nearly all of the world's glaciers" by the end of the century,' 'WWF said.Sea levels could rise even further if two of the world's largest ice caps, in Antarctica and Greenland, melt substantially, though the report left them out of its reckoning because of their unpredictability.' ;Glaciers are ancient rivers of packed snow that creep through the landscape, shaping the planet's surface.'

Páskaliljurnar farnar að springa út í garðinum og handmálaður páskadúkur.

Jökulsporður Þrykk, blek og akrýl

Ég býð ykkur góða nótt með bleikum blómum

Kvöld ( Tenging við síðustu færslu)

Á grunnsævi kvölds
flæðir gullinn straumur
um þéttriðin net
nakinna trjánna
og fyllir þau ljóskvikum fiskum.

Bráðum kemur rökkrið
undir brúnum seglum
og vitjar um aflann.

 

Snorri Hjartarson. 

Næst fara þeir

og leggja netin í skóginum.

Fiskuðu dádýr upp úr sjónum

Í Draumahöll Vatnslitir, pastel og blek Miðhluti myndar.

Tímamót

Ég drukknaði í djúpi
augna þinna
og tíminn stóð kyrr
eitt andartak
eina mannsævi.

Ég dó
í djúpi augna þinna
en fæddist á ný
hinn fyrsta dag.

Garðvinna er 'gaman saman.'

Þetta er búinn að vera fínn dagur 'so far' Það var garðhreinsunar dagur hjá okkur í stigaganginum í dag kl. 14.
Ég tók mig til með garðhanska, verkfæri og stól sem hægt er að brjóta saman og hélt í leiðangur um  húsið að smala.
Litháíski formaðurinn á fjórðu hæð var til í að koma en sagði samt á sinni bjöguðu íslensku
' Hvað við bara verða tvær?' Nei, nei, svaraði ég, það hljóta að koma fleiri, við þurfum bara að banka hjá öllum.
Þegar ég barði að dyrum hjá vinkonu minni gjaldkeranum kom hún til dyra á náttkjólnum nývöknuð, enda vinnur hún vaktavinnu. Hún stakk sínum úfna haus milli stafs og hurðar  og þvertók fyrir að koma út í garð. Það væri skítakuldi og hífandi rok. Hvaða vitleysa,  sagði ég, það er mjög heitt úti og þó að það sé smá vindur þá er golan hlý.
Vinkona mín tautaði eitthvað ófagurt fyrir munni sér og skellti hurðinni á fésið á mér.
Mér heyrðist hún segja. 'Þú getur tekið til í þessum andskotans garði þínum sjálf.'  En þar sem ég var í góðu skapi og vissi að vinkona mín hafði bara stigið öfugu megin fram úr rúminu, lét ég þessi orð sem vind um eyru þjóta og hélt að næstu dyrum.
Jú, jú þau ætluðu að koma eftir smástund. Á einum stað var enginn heima en í næstu tveim íbúðum var vinnufúst fólk.
Það endaði með því að við vorum orðin sjö sem tókum til í garðinum okkar. Meira að segja vinkona mín gjaldkerinn sá að sér og mætti á staðinn með hundinn sinn, sem lagði sitt af mörkum með því að vökva tré og runna með  náttúrulegri gróðurblöndu sem hann framleiðir sjálfur.

Við tíndum allt ruslið sem safnast hafði fyrir um veturinn. Okkur sýndist mestur parturinn af því vera frá því á gamlaárs kvöld enda er fólk í þessu hverfi óvenju duglegt við að skjóta upp flugeldum, sumir ungir menn eru meira að segja ennþá að sprengja öðru hvoru.

Við enduðum á því að sópa bílaplanið og stéttina fyrir framan húsið. Við vorum sammála um það að það væri bara gaman að vinna svona saman. 

Ég er á síðast snúningi...

sagði  skopparakringlan, um leið og hún þeyttist út um gluggann
ofan af áttundu hæð.

Ég er alveg á síðasta snúningi með þessar myndskreytingar. Dead line er 3. maí og ég á eftir að gera níu myndir.
Ég held ég verði ekki eldri ef ég klára þetta ekki á réttum tíma svo það er best að fara að sofa og halda áfram að djöflast við þetta eldsnemma í fyrramálið. 

Nighty night.