Heimþrá (Brot)

 

Þegar hrossin höfðu velt sér og kroppað um stund, tók Stjarna sig ein út úr og brokkaði niður að ánni. Hún stóð ekki mikið fyrir, þótt straumhörð væri, köld og hrokasund landanna milli. Brattabrekka tafði hana lítið , og hefur þó margur sporþungur klár tafist við hana. svitnað og runnið.  Heimþráin bar hana fljótt yfir, strokið beggja skauta byr.
Hún stefndi mun sunnar en leiðin liggur í áttina til hrossafjöldans heima og gleðinnar í afréttarfrelsinu , - og fallega folaldið horfna - . Hátt hnegg kvað við, aðeins eitt - og hún rásaði þegjandi vestur eftir,  yfir grjót og ása, mýrarflóa og fen.

 Þorgils gjallandi

Gott að hafa í huga

Ef ekkert regn væri myndi sólin ekki skína
svo skært.

Ef engin nótt væri myndi dagurinn missa
ljóma sinn.

Og til þess er sorgin að við metum gleðina réttilega.

Íshellir, 'gangnakofi' jólasveinanna sem þeir hvílast í, á leið sinni til og frá byggð

 

Hér hvílast þeir peyjarnir prúðu

er fjallabyggð sína flúðu

og ferðuðust mannheima til.

Um jólin þeir stunda þá iðju

að stelast í mannannna smiðju

og staldra þar aðeins við. 

 

Dráp á körlum, konum og börnum teljast ekki vera morð í stríði

En ef drápin eru framin svona prívat og persónulega teljast þau hinsvegar vera morð.
Mér ofbýður þessi tvíiskinningur að tala um að hermenn verði ákærðir fyrir morð. Er það ekki einmitt það sem ætlast er til að þeir geri?
Hvers vegna er það ekki morð ef blessun stjórvalda viðkomandi ríkis fylgir gjörðinni að drepa?
Hver í andskotanum gefur þjóðhöfðingjum leyfi til að gefa hermönnum sínum 'licence to kill',  karla, konur og börn fyrir utan auðvitað sjálfa hermennina. Því sagði ekki fyrrrverani utanríkisráðherra Bandaríkjanna að dráp á börnum væru réttlætanleg í stríði? Það væri málstaðurinn sem skipti höfuðmáli. Fuck ´em!

Fyrrum hermenn tengjast morðum

Litla ömmustelpan mín, hún Elísa Marie

Mér finnst hún yndisleg. Hún er í 1. bekk og er að læra að lesa og skrifa  og sitthvað fleira. 

Svo er hún í íþróttum og dansi hjá ÍR og finnst voða gaman. 

Hún er með svo fallegt bros og er svo ljúf og góð, en er samt mjög ákveðin ef hún ætlar sér eitthvað. Hún er litla krúttið mitt.

Þar kom vel á vondan

Gott á kallinn að hitta fyrir konuna sína í vændishúsinu. Kannski hefði það getað bjargað hjónabandinu ef hann hefði borgað eiginkonunni fyrir blíðu sína, fyrst hann vildi heldur mellu heldur en eigin kerlingu. Og kerla hefði fengið sinn aukapening og allir sáttir.

Hitti konuna í vændishúsi

Þetta er nú meiri andskotans uppákoman!

Hér hefur annað hvort Skrattinn sjálfur verið að verki bak við tjöldin. Eða þá að Guð hefur verið svo útundir sig að pota þessarri djöfullegu tölu inn í umræðurnar til þess að leggja áherslu á það,  að  það sé enginn annar en Sá ljóti sjálfur sem standi á bak við aðskilnað ríkis og kirkju. Þetta eru allavega djöfullegar umræður,  hvað kirkjuna varðar,  hvað sem hver segir.

Djöfulleg kirkjuumræða

Ég trúi þessu ekki !!

Ég stólaði á það að Obama myndi vinna í New Hampshire. Mér finnst kominn tími til að blökkumaður verði forseti Bandaríkjanna. Hann er líka ungur og upprennandi með ferska strauma, en Hillary eins og sagði í frétt á mbl.is búin að vera í sviðsljósinu lengi. Mig minnir líka að ég hafi lesið það einhvers staðar að Clinton hjónin hafi sagst,  heita hvort öðru því á sínum tíma að verða bæði forsetar Bandaríkjanna. Svo mér líst ekkert á þetta framboð Hillarys, það er ekkert annað en framapot og misskilið snobb hjá henni, ef það er rétt þetta með samkomulag þeirra Clintons, sem ég hef alla trú á að eitthvað sé til í. Sumt fólk er bara valdasjúkt. En það er ekki öll nótt úti enn. Áfram Obama!!

Clinton vann í New Hampshire

´Landið endalausa' Þrykk

Nú er búið að breyta því hvar sýningin mín verður haldin. Gallerí Art-Iceland er að hætta með húsnæðið á Skólavörðustíg, en eigandinn hefur sem betur fer líka aðstöðu í Geysis húsinu í Aðalstræti. Og þar verður sýningin mín í mars en ekki í febrúar. Álfheiður bauð mér líka að setja myndirnar mínar á alþjóðlegan vef gallerísins og ég er mjög ánægð með það.
Ég held að Geysis húsið geti jafnvel orðið betri staður en sá sem ég ætlað að sýna í fyrst. Alla vega ekki verri.

Ég er búin að tala við innrammarann sem ég ætla að láta ramma inn myndirnar mínar þegar þar að kemur. Og þá er bara að halda áfram að mála. Annars er ég að vona að ég fái líka meira að gera hjá Námsgagnastofnun því mér barst í gær boðskort á 'uppskeruhátíð' Námsgagnastofnunnar, sem verður haldin á föstudaginn næstkomandi. Þar verða auðvitað starfsmenn og svo höfundar myndskreytinga og námsbóka. Kannski gæfan verði mér hliðholl í því dæmi.

Ég á í mestu vandræðum með að blogga því Tító kemur með reglulegu millibili og stekkur uppí kjöltuna á mér og svo Gosi líka öðru hvoru. Þeir eru hálf fúlir útí mig af því að þeir vita að ég eldaði mér fisk í kvöldmatinn.  Ég lokaði þá inni í svefnherbergi á meðan ég sauð fiskinn, borðaði og vaskaði upp. En auðvitað fundu þeir lyktina og eru búnir að vera vælandi utan í mér síðan. þeir skilja ekkert í þessari mannvonsku í mér að sitja ein að þessum þeirra mestu krásum. En meinið er það að Tító má alls ekki fá fisk vegna nýrnanna. Hann má bara borða þurrmat sem er sérstaklega ætlaður fyriri nýrnaveika ketti. Og fyrst að Tító fær engan fisk get ég ekki gert uppá milli og gefið Gosa hann.  Gosi má éta matinn hann Títós og það er allt í lagi með það, nema þetta er kannski svolítið fábreytt fæða fyrir þá greyin.

Ég fór í sund í dag og gerði sundæfingarnar mínar af mikilli list og mér líður mjög vel eftir þær. Og í gær fór ég í tuttugu mínútna göngu. Ég er að breyta um lifs stíl,  hreyfa mig meira og borða hollari mat og ég lít strax betur út. Jæja best að hætta þessu blaðri og fara að sofa. Góða nótt og sofið rótt.

Jamm, þar kom Tító uppí kjöltu mína enn einu sinni. Hann er mesti þrákálfur sem ég þekki. En nú ætla ég með hann í bólið.

  

Hva!! Þetta er svo sem ekkert nýtt, að dýr detti í það

Hann Bambus, síamskötturinn minn sálugi og ég fengum okkur oft bjór saman í den.
Yfirleitt borðuðum við pizzu með bjórnum. Ég sat í sófanum með bjórinn minn og hann settist alltaf á hornborðið. Og þar skenkti ég honum smálögg af bjór á undirskál og eina pizzusneið með.
Hann kláraði alltaf bæði pizzuna  og bjórinn sinn löngu á undan mér. Stundum vildi hann meiri bjór, þegar hann hafði lapið undirskálina sína skraufþurra, en ég lét það aldrei eftir honum, því ég vildi ekki að hann yrði alltof fullur.
Þetta átti auðvitað bara að vera svona smá kósý stund hjá okkur fyrir framan sjónvarpið. Yfirleitt virti hann ákvörðun mína  þó hann væri alls ekki sáttur og lúskraðist í bælið sitt með skottið á milli fótanna, þar sem hann lognaðist fljótlega útaf.

Dýr detta líka stundum í dópið ef þau hafa tækifæri til þess. Til dæmis þegar ég bjó á Akranesi var þar kattagengi sem stundaði það að rústa görðum fólks með því að éta risavalmúa til þess að komast í vímu. Það var feitur fressköttur sem leiddi hópinn og cirkaði hann út vænlegustu valmúagarðana. Gengið lét yfirleitt til sín taka þegar fór að skyggja og ef maður vogaði sér út fyrir hússins dyr til að stugga við bófunum voru þeir ekki frýnilegir á að sjá. Þeir slöguðu  þarna á milli risavalmúanna algjörlega út úr heiminum og rifu valmúafræin í sig eins og örgustu arfabrjálæðingar.

Mig minnir að gripið hafi verið til þess þrautaráðs að skjóta hópinn á færi, þar sem útilokað var að senda  þessa kattadópista í meðferð.
Svona fór um sjóferð þá á Skaganum. Og enginn þeirra kom aftur.

Dingo datt í það