Útlit fyrir krabbamein einn daginn, hjartaáfall þann næsta...

Ég er sjö sinnum búin að fá lungnabólgu á örfáum árum. Þegar ég var að kenna í Fjölmennt fékk ég lungnabólgu á hverri önn í tvö ár í röð, sem sagt fjórum sinnum lungnabólgu á tveimur árum.
Mætti samt alltaf í vinnu og lifði bókstaflega á sterkum verkjalyfjum ásamt sýklalyfjunum og reykti þess utan eins og skorsteinn ofan í lungnabólguna. Mér fannst stundum þegar ég var að kenna, eins og ég væri óskaplega utan við mig og gleymin og pældi mikið í því hvort nemendurnir tækju eftir því að ég væri eitthvað skrýtin, kannski stórskrýtin??

Í fimmta skiptið sem ég fékk lungnabólgu, á fimmtu önninni, auðvitað, var ég lögð inn á sjúkrahús og þurfti að fá sýklalyf í æð og súrefni í nasir. Var komin niður í 85% súrefnismettun í blóðinu og var hreint úr sagt orðin hundveik. Þá ákvað ég loksins að hætta að reykja.

Ég bjóst við að lifa góðu lífi eftir það og kenna mér aldrei nokkurs meins. Ég byrjaði náttúrulega á því að fita mig um nokkur kíló eins og flest allir sem hætta að reykja og varð mjög blómleg og þrifleg um mig.  En það stóð ekki lengi. Innan hálfs árs var ég enn komin með lungnabólgufjandann og þurfti að fá sýklalyf eina ferðina enn.

Síðan hef ég tvisvar fengið lungnabólgu, þó var hún svo lúmsk í sjöunda sinnið að hún fannst ekki við hlustun og ekki heldur við röntgenmyndatöku. En læknirinn og þó sérstaklega ég, vissum að eitthvað væri þarna í lungunum, því ég líðan mín og útlit hafði ekki verið gott svo mánuðum skipti.  Svo ég var send í ómskoðun. Þá fundust tveir grunsamlegir blettir. Læknirinn setti mig á enn einn sýklalyfjakúrinn og nú var þetta extra langur kúr og töfluskammturinn á dag, var tvöfaldaður. En læknirinn stakk því að mér að ef blettirnir hyrfu ekki eftir lyfjakúrinn yrði að senda mig í sneiðmyndatöku, til að athuga hvort þeir gætu verið merki um einhvern annan alvarlegri sjúkdóm.

Svona á mig komin fór ég í utanlandsferð til Danmerkur með hópi fólks og ég sé ekki eftir því, þar sem  það var vægast sagt æðislega gaman. Að vísu var ég oftast nær rennandi blaut af svita og í göngutúrum dróst ég alltaf aftur úr hópnum, vegna mæði og slappleika. En ég held samt að ég hafi haft gott af þessum labbitúrum því þrekið óx svo mjög að ég náði því að paufast alla leið upp í turn á Krónborgarkastala, auk þess að taka þátt í fleiri skemmtilegum rannsóknarleiðöngrum. 

þegar heim kom liðu nokkrir dagar þar til ég átti að fara í röntgenmyndatöku til  þess að tékka á hvort blettirnir væru þarna ennþá. Ég var vægast sagt fjandi taugaveikluð meðan ég sat á stól í biðstofunni og beið eftir úrskurðinum. Svo kom röntgentæknirinn til mín ábúðarfull á svip og sagði nærgætnislega við mig. Guðný mín, blettirnir eru þarna ennþá og okkur var fyrirskipað að væri ástandið óbreytt yrðum við að taka sneiðmynd af lungunum. 

Svo var ég svo mikill aumingi að þegar átti að renna mér inn í sneiðmyndatækið, að ég fékk  óskaplegan hjartslátt og verki fyrir brjóstið eins og reyndar daginn áður líka, þegar ég var að djöflast í garðinum. Ég harkaði samt af mér, en þegar sneiðmyndatakan var yfirstaðin, var ég orðin svo slæm að röntgentæknirinn kallaði til lækni. Doksi sagði mér að ég skyldi fara strax á bráðamóttökuna, því það þyrfti að rannsaka þennan brjóstverk betur.

Ég var samt svo kærulaus eftir að ég fékk að vita að blettirnir í lungunum væru ekki æxli heldur leifar eftir allar þessar lungnabólgur, að ég fór ekki á bráðamóttökuna fyrr en daginn eftir þegar ég fékk enn eitt brjóstverkjakastið.

Ég kom heim í dag eftir að hafa verið lögð inn í eina nótt og rannsökuð í bak og fyrir. Ekkert fannst að hjartanu annað en það, að það er enn á sínum stað, sem betur fer. En samt á ég að fara í áreynslupróf sem fyrst. Þannig að ég hrósa svo sannarlega happi, er hvorki með krabbamein, né búin að fá hjartaáfall þrátt fyrir útlit um hvoru tveggja. Og þið sem reykið, hættið sem allra fyrst!!

Athugasemdir

[Björg (IP-tala skráð) 22.6.2008 kl. 08:56]

 *bank* *bank* *bank*´

Elsku Guðný Svava ! Það var sönn ánægja að vera með þér í Danmerkurferðinni.

Gott að heyra að hjartað þitt sé á réttum stað ( sem ég vissi svosem ) , af réttri stærð og ekki í slæmum málum.

 Reykingar eru náttúrulega bara "ullabjakk"

Áttu góðan yndislegan dag,

Björg

[www.zordis.com, 22.6.2008 kl. 09:40]

Mikið er gott að þetta er hvorki krabbi né áfall sem er á ferðinni.  Vonandi verður allt í lagi og það væri nú svo sem ekkert vitlaust hjá þér að venja þig á morgunsund og heitu pottana.

Farðu vel með þig kæra G.Svava, ég vil fá að hitta þig heila (í góðu lagi að vera smá skrítin hehehhehe) ...

[Sigurður Þór Guðjónsson, 22.6.2008 kl. 10:41]

Þegar ég fór í hjartapróf kom í ljós að ég er með steinhjarta! 

[Ása Hildur Guðjónsdóttir, 22.6.2008 kl. 10:56]

knús knús og kiss kiss

Danmerkurferðin okkar var svo sannarlega heilsubætandi

[Kristín Katla Árnadóttir, 22.6.2008 kl. 11:28]

Gott að heyra  það er ekki krabbi vonandi að allt verði í lagi Guðný mín.

Knús inn í daginn.

[Svava frá Strandbergi , 22.6.2008 kl. 13:23]

Takk fyrir kommentin kæru bloggvinir. Já, það var svo sannarlega gaman hjá okkur í Danaveldi, Björg og Ása Hildur.

Hehehe, við verðum stórskrýtnar saman Zordís. Hlakka til að sjá þig.

Þér hlýtur samt að vera  þungt fyrir brjósti  Nimbus að burðast með stærðarinnar steinhnullung  í brjóstkassanum, eða er þetta kannski bara  smávala?

Knús inn í daginn til þín líka, Katla

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 22.6.2008 kl. 21:42]

Það er nú sveimérþá allgott að þú fékkst á hreint, að þú værir með hjartað á réttum stað. Það eru ekki allir sem fá svoleiðis dóm. Gangi þér vel að ná bata, kæra kvinna.

[Aprílrós, 22.6.2008 kl. 23:35]

Já það er gott og blessað að vita að hjartað hefur ekki farið á rölt eitthvert í buskann ;)

Kveðja

Guðrún Ing hinum megin á gangunum ;)

[Svava frá Strandbergi , 22.6.2008 kl. 23:43]

Takk fyrir innlitin, nafna, Guðrún og Ægir.