Hindin, mynd, þrykk og blek Ljóðabrot eftir Davíð Stefánsson

                                  

                                          ' Langt inn í skóginn leitar hindin særð,
                                           og leynist þar sem enginn hjörtur býr,
                                           en yfir hana færist fró og værð.
                                           Svo fjarar lífið út.

                                           Ó kviku dýr,reikið þið hægt er rökkva tekur að
                                           og rjúfið ekki heilög skógar vé,
                                           því lítil hind, sem fann sér felu stað
                                           vill fá að deyja ein á bak við tré.

                                           Um blóð, sem fyrr var bæði ungt og heitt,
                                           mun bleikur mosinn engum segja neitt.'

Athugasemdir

[Pétur Þór Jónsson, 18.2.2007 kl. 03:48]

Langt inn í skóginn leitar hindin særð,

og leynist þar sem enginn hjörtur býr,

en yfir hana færist fró og værð.

Svo fjarar lífið út.

Ó kviku dýr,reikið þið hægt er rökkva tekur að

og rjúfið ekki heilög skógar vé,

því lítil hind, sem fann sér felu stað

vill fá að deyja ein á bak við tré.

Um blóð, sem fyrr var bæði ungt og heitt,

mun bleikur mosinn engum segja neitt.

þetta er talsvert lengra en er gríðarlega fallegt enda er þetta Davíð.

[Svava frá Strandbergi , 18.2.2007 kl. 04:07]

Ég kannast við þetta kvæði Pétur. Það er eitt það fallegasta ljóð sem til er og svo sorglegt. þakka þér fyrir að senda mér það.

[Svava frá Strandbergi , 18.2.2007 kl. 04:10]

Þetta ljóð endar á þann ég man það ekki orðrétt , að þegar morgnar fara öll dýr skógarins á kreik nema þessi litla hvíta hind.

[Pétur Þór Jónsson, 18.2.2007 kl. 12:23]

Síðasta erindið er a þessa leið,

Er fuglar hefja flug og morgunsöng

og fagna því að ljómar dagur nýr

þá koma öll hin ungu þyrstu dýr

að uppsprettunnar silfutæru lind

öll nema þessi eina hvíta hind.

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 18.2.2007 kl. 17:57]

sorglegt og svo fallegt. Guðný mín..segi það og skirfa. Mynirnar þínar eru einstakar.

[Svava frá Strandbergi , 18.2.2007 kl. 18:15]

Æ Katrín. Takk, en mér finnst þessi mynd einhvern veginn ekki nógu góð. Er ekki guli liturinn of sterkur og þess vegna ekki nógu mikil fjarlægð í henni?
Please tell me if you agree.

[Adda bloggar, 18.2.2007 kl. 19:52]

bestu kveðjur á konudaginn

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 18.2.2007 kl. 21:15]

Nei mér finnst einmitt guli liturinn gefa myndinni gildi. Birtan í drunganum. Viðheldur voninni. Dregur mann inn til að dvelja.

[Svava frá Strandbergi , 18.2.2007 kl. 21:21]

Bestu kveðju líka Laugatún á konudaginn.  Því miður kemst ég ekki lengur inná bloggið ykkar þó við séum bloggvinir. Ég hef ekkert aðgangsorð.

[Svava frá Strandbergi , 18.2.2007 kl. 21:23]

Takk Katrín mín. Þú hresstir uppá egóið mitt. Til hamingju með konudaginn.