'Svartir listamenn heiðraðir'!

Ekki vissi ég að apartheit stefnan væri svona rótgróin í Hollywood. Hvað verður næst á dagskrá. Gulir, (Asíubúar) listamenn heiðraðir í Hollywood? Rauðskinnar,(indíánar) heiðraðir í Hollywood? Polynesíubúar heiðraðir í Hollywood? Þeir í Ástralíu ættu eftir þessu að dæma að heiðra sína Ástralíunegra á verðlaunahátíðum þar á bæ.

Svartir listamenn heiðraðir í Hollywood

Athugasemdir

[Bertha Sigmundsdóttir, 27.6.2007 kl. 18:15]

Þetta voru BET verðlaunaafhending, þessi stöð er Black Entertainment Television, þannig að auðvitað er verið að heiðra svarta listamenn, er eitthvað að því??? Veistu hvað það er búið að taka marga tugi ára fyrir svarta, asíska, mexíkanska listamenn að vera heiðraðir á þessum hefðbundnu verðlaunaafhendingum? Bara fyrir svona fjórum árum síðan var Halle Berry sú fyrsta svarta kona sem fékk Óskarinn fyrir besta kvenhlutverk, árið 2003 (ertu ekki að grínast í mér, og hún er hálf hvít). Ef það sýnir ekki hversu lengi listamenn af öðrum kynþáttum en hvítum hafa beðið eftir að fá viðurkenningu fyrir sitt framlag hér í Ameríku, þá veit ég ekki hvað.

Mér finnst æðislegt að sjá að svartir listamenn fái árlega viðurkenningu fyrir sitt framlag, og þeim er veitt viðurkenning frá sínu fólki, ekki þeim sem horfa niður á fólk af öðrum litarháttum. Og bara svo að þú vitir, hér er líka haldið uppá Latinos, þeir eru með sína eigin verðlaunaafhendingu, við búum því miður við mikla fordóma enn þann daginn í dag, það sýnir þú með þínum skrifum.

[Bertha Sigmundsdóttir, 27.6.2007 kl. 19:23]

Gott hjá þér, Guðmundur, kannski telurðu þig ekki vera fordómafullan, en hvernig ertu að virða fólk af öðrum litarhætti þegar þú ert að segja að enginn hafi verið nógu góður til þess að verðskulda tilnefningu. Og hvað á fólk hér í Ameríku að gera, þú segir sjálfur að enginn er fáanlegur til þess að greiða svörtum leikurum atkvæði, greiða bara atkvæði fyrir hvítu leikurunum, af því að flestir dómararnir eru hvítir, hvað á þá litað fólk að gera? Bíða og vona að einhver hvítur muni einhverntímann gefa sér atkvæði? Ertu ekki að segja að hvítt fólk er bara að kjósa hvítt fólk, er það þá í lagi? En þegar svart fólk kýs sitt svarta fólk, þá er það ekki í lagi?

Það er ekki verið að heiðra fólk á BET verðlaunaafhendingunni af því að það er svart, það er verið að heiðra það vegna framlags til kvikmynda, tónlistar, og íþrótta. Ég held ekki að þú skilur söguna sem að fylgir lituðum listamönnum hér í Ameríku, þú veist eflaust ekki hversu lengi svartir listamenn hafa beðið eftir að fá smá viðurkenningu vegna framlags, ekki vegna litar. Það er búið að horfa framhjá þeim vegna litarhátts, ekki vegna þess að svartir listamenn eru ekki eins góðir og hvítir listamenn, það eru fordómar hjá þér að segja svoleiðis.

Þú segist vera jafnréttissinni, ég myndi þá telja að þú myndir skilja hversu lengi svartir listamenn hafa beðið eftir að fá viðurkenningu, og ég myndi telja að þú myndir sjá þetta skref hjá þeim sem jafnréttindi...kannski ertu ekki eins mikill jafnréttissinni og þú heldur.

[Ásdís Sigurðardóttir, 27.6.2007 kl. 20:24]

Þetta eru svo mikil og góð skrif hér að framan að ég segi bara  blúbb.

[Kristín Katla Árnadóttir, 27.6.2007 kl. 21:01]

Það er enginn með fordóma í þessu bloggi,  þú hlýtur að miskilja þetta Bertha

[Jóna Á. Gísladóttir, 27.6.2007 kl. 21:18]

Kristín Katla alltaf tilbúin að koma á sáttum

í draumaveröld þyrfti ekki sérstakar verðlaunaafhendingar fyrir sérstaka litarhætti. Það er sorglegt að veita þurfi sér verðlaun svo allir sem verðskulda slíkt fái. En svona er víst heimurinn.

[Jens Sigurjónsson, 28.6.2007 kl. 00:18]

Bertha hvað myndir þú kalla það ef það væri verlaunahátíð þar sem bara hvítir fengju verðlaun ?

Eitt veit ég það yrði allt vitlaust.

[Svava frá Strandbergi , 28.6.2007 kl. 01:26]

Ég hef nú búið í Bandaríkjunum nánar tiltekið í úthverfi  L A  Berta, svo ég veit ósköp vel hvað kynþáttafordómar eru. Það voru og eru þeir hvítu sem litu niður á svertingja, mexíkóa og latinos. En þó að svo vilji til að ég sé hvít hef ég aldrei aðhyllst kynþáttafordóma, enda hef ég ekki verið sökuð um þá fyrr en nú. þessi skrif mín um apartheit stefnuna eins og ég kalla svo eru ekki með henni heldur gegn en henni. Mér finnst sorglegt að þú skulir ekki skilja satyruna í skrifum mínum um apartheit stefnuna í Hollywood. En ég þakka þér fyrir að að vera  svo væn að upplýsa alla þá sem ekki þekkja til hennar, með þínum eigin orðum sem undirstrika akkúrat það sem ég átti við með pistli mínum. '

 Veistu hvað það er búið að taka marga tugi ára fyrir svarta, asíska, mexíkanska listamenn að vera heiðraðir á þessum hefðbundnu verðlaunaafhendingum? Bara fyrir svona fjórum árum síðan var Halle Berry sú fyrsta svarta kona sem fékk Óskarinn fyrir besta kvenhlutverk, árið 2003 (ertu ekki að grínast í mér, og hún er hálf hvít). Ef það sýnir ekki hversu lengi listamenn af öðrum kynþáttum en hvítum hafa beðið eftir að fá viðurkenningu fyrir sitt framlag hér í Ameríku, þá veit ég ekki hvað.Mér finnst æðislegt að sjá að svartir listamenn fái árlega viðurkenningu fyrir sitt framlag, og þeim er veitt viðurkenning frá sínu fólki, ekki þeim sem horfa niður á fólk af öðrum litarháttum.' Það vill svo til að ég á fallega og góða asíska tengdadóttur og á þrjú yndisleg hálfasísk barnbörn, bróðir minn á indverska tengdadóttur og tvö hálf indversk barabörn, náfrændi minn er mjög dökkur yfirlitum enda er faðir hans frá suður Frakklandi, systursonur minn ættleiddi indverska telpu og sjálf er ég heimsforeldri og meðlimur í Rauða Krossinum. Þess utan er ég sjálf með latino blóð í æðum þar sem franskt blóð kom inn ´ ætt mína fyrr á  tímum.
Ég tek undir orð Jens að lokum sem kommentar hér fyrir ofan mig. Orð hans eru kjarninn í því sem ég skrifaði í pistli mínum.

'Berta hvað myndir þú kalla það ef það væri verðlaunahátíð þar sem bara hvítir fengju verðlaun´? 

[Bertha Sigmundsdóttir, 28.6.2007 kl. 03:14]

Takk Jóna, þú skilur greinilega hvernig heimurinn virkar, og því miður er þetta þannig að þeir sem verðskulda verðlaun fá þau ekki, og oft er það vegna litarhátts, ekki vegna þess að hæfileikarnir eru ekki eins miklir og hjá hvíta fólkinu. 

Jens og Guðný

Ég myndi kalla þá verðlaunahátíð Golden Globes, American Music Awards, Oscars, og flestar verðlaunaafhendingar sem hafa verið haldnar uppá síðustu fimmtíu til áttatíu ár hér í Ameríku, þar sem bara hvítir fá verðlaun, því að þannig hefur það verið hér í Ameríku, í áratugi. Hvítir hafa kosið hvíta, og oftast nær hafa svartir leikarar ekki verið tilnefndir, hvað þá heiðraðir. Það var ekki fyrr en í byrjun 1990 sem að svartir tónlistarmenn fengu sína eigin category fyrir rapp, og r&B, og það eru ekki komin tuttugu ár í það. Eins og ég sagði áður, fjögur ár síðan fyrsta svarta konan fékk Óskarinn fyrir aðalhlutverki í bíómynd - fjögur ár.

Guðmundur - ekki er ég að tuða við þig, þér líkar greinilega ekki vel við þegar einhver sér í gegnum þína fordóma, það er fyndið þegar fólk byrjar að telja upp fólk sem það þekkir af öðrum kynþáttum, finnst þér þú með minni fordóma af því að þú þekkir fólk af öðrum litarhætti en þú? Fólk sem er fordómalaust þarf ekki að telja upp fólk sem það þekkir af öðrum litarháttum, það sér ekki liti. Mér finnst mjög áhugavert að þú sért svona mikill jafnréttissinni, en ert með neikvæðar hugsanir gagnvart fólki sem í allri sögu Ameríku hefur verið kúgað af meirihlutanum (hvíta fólkinu) af því það var minnihluti (svarta fólkið).

Að lokum, Guðný, kannski var ég ekki alveg að fatta þennan húmor hjá þér í sambandi við apartheid, ég last þetta sem fordóma frá þér, en þú greinilega hefur enga fordóma, fyrst að þú bjóst í Ameríku í einhvern tíma, og átt nádökkan frænda, og asíska tengdadóttur, og þekkir indverskt fólk, þetta eru nógu góðar ástæður í þínum huga fyrir þinn rétt til þess að skrifa á neikvæðan hátt um jákvæða verðlaunaafhendingu sem að minnihlutahópur heldur. Þú ert greinilega ekki kynþáttahatari, og ert greinilega ekki fordómafull, kannski ertu bara með húmor sem ég skil ekki, hvað veit ég, ég bý bara í Ameríku, hef búið hér í tólf ár, og hef séð marga vini og vinkonur verða fyrir áráttu vegna litarháttar, ég horfi á fréttir hér á hverjum degi þar sem á hverjum degi sé ég fréttir um kynþáttahatur, og óréttlæti gagnvart minnihlutahópum.

Ég held að margir sem hafa skrifað hér á blogginu þínu búi ekki í alvöru heiminum, en búa í ævintýralandi þar sem öllum semur vel, og réttlæti ríkir allstaðar í heiminum. Fólk sem tilheyrir minnihlutahópum hér í Ameríku á við óréttlæti að stríða dags daglega, og ef að minnihluta hópur vill gera eitthvað jákvætt til þess að lyfta sínu fólki upp, af hverju eru hvítir Íslendingar brjálaðir yfir því? Hvað segir það um ykkur sem hafa skrifað hér? Er það óréttlátara þegar minnihlutahópar viðurkenna sinn hóp frekar en síðustu áratugina þegar hvítt fólk var það eina sem var heiðrað í öllum verðlaunaafhendingum hér í Ameríku? Hvort er óréttlátara, spyr ég bara? Af hverju spyr ég, þið eruð búin að sýna fram á það að svo lengi sem að hvítt fólk er ekki heiðrað, þá ætti engin verðlaunaafhending að fara fram. Soldið fyndið samt, því að á verðlaunaafhendingunni í gær þá voru ekki bara svartir listamenn tilnefndir, líka hvítir, ekki vegna litarhátts, heldur vegna þeirra framlags til tónlistar og leiklistar...

[Jens Sigurjónsson, 28.6.2007 kl. 06:59]

Bertha það er bar findið að lesa þetta svar frá þér. þú talar um að við vitum ekki hvað raunverulegur heimur er. þú talar um að þessar stærstu hátíðir séu bara hátíðir hvítra, það sínir veist lítið um hvað þú ert að tala.

Sama er mér þó að þú sért búinn að vera lengi í Ameríku, og telur þig vita meira en aðrir um hana, þvílíkur barnaskapur og hroki eru þessi skrif hjá þér.

[Svava frá Strandbergi , 28.6.2007 kl. 12:53]

Berta, ég bara nenni ekki að eyða tíma mínum  í frekara gagnlaust þref fram og til baka við manneskju sem virðist ekki skilja neitt annað en það sem hún skrifar sjálf. Vertu blessuð. 

[Bertha Sigmundsdóttir, 28.6.2007 kl. 18:46]

Já, þið segið þetta vera hroka og barnaskap í mér. Ég var bara að benda ykkur á að skrif ykkar gagnvart þessari verðlaunaafhendingu var hrokafull, og fordómafull. Þið eruð að dæma svarta listamenn fyrir að veita öðrum svörtum listamönnum viðurkenningu, en þegar ég bendi á sögu Bandaríkjanna gagnvart minnihlutahópum, þá látið þið eins og það sé ekki satt. Sannleikurinn er að meirihluti listamanna í Bandaríkjunum er hvítur, og hefur þessvegna kosið aðra hvíta listamenn í fjölmörg ár fyrir viðurkenningar vegna framlags þeirra til lista. Það er sannleikurinn, og þetta er sem betur fer farið að breytast töluvert, en hefur breyst mjög hæglega, þessvegna hafa minnihlutahópar byrjað að halda sínar eigin verðlaunaafhendingar.

Guðmundur, equal opportunity var einmitt stofnaður vegna hversu illa var komið fram við minnihlutahópa hér í Bandaríkjunum, ég veit mikið um equal opportunity, ekki af því að ég bý í Bandaríkjunum, heldur af því að ég á hálfsvört börn, og hef upplifað allskonar fordóma vegna blandaðra barna minna, bæði hér í Bandaríkjunum og enn meira á Íslandi. Þið segið að ég sé með lokað hjarta gagnvart öllum kynþáttum, það er bara ekki satt.

Ég er ekki að reyna að þrefa við ykkur, ég er langt frá því með barnaskap og hroka, sannleikurinn er sá að þið sem hafið skrifað hérna eruð með fordóma gagnvart þessari verðlaunaafhendingu, af því að hún snýst um svarta listamenn. Er það ekki rétt hjá mér? Ekki er ég að búa það til. Ég sagði aldrei að mér finnst sanngjarnt að svartir heiðri svarta, eða hvítir heiðri hvíta, það sem ég sagði er að ég skil af hverju minnihlutahópar hafa byrjað að halda sínar eigin viðurkenningar, þeir eru leiðir á að bíða eftir smá viðurkenningu fyrir sitt framlag. Finnst ykkur það ekki skiljanlegt?

Ég tel mig ekki vita allt af því að ég bý í Bandaríkjunum, en Jens minn, ég veit að ég veit meira en þú, ég bý hérna, ekki þú. Og Guðmundur, það má vel vera að þú hafir verið hér í Bandaríkjunum, og eytt miklum tíma hér, en þú verður nú að vera sammála mér að það er ekki það sama og að búa hér í tólf ár. Ég tel mig ekki yfir neinn hafin, og er eflaust ein af þeim sanngjörnustu konum sem til eru, það vita þeir sem þekkja mig. Ég las það sem ég las hér á þessu bloggi, og mér finnst ósanngjarnt af ykkur að tala á neikvæðan hátt um eitthvað svo jákvætt sem að minnihlutahópur gerir, er ekki equal opportunity um það að jafnrétti ríkir, viljið þið virkilega meina það að hvítir listamenn hafi lagt til leikmennsku og tónlistar betra framlag en svartir, asískir, suður amerískir? Ég er þér sammála Guðmundur, það á að heiðra fólk vegna hæfileika, ekki vegna litarháttar, það á að heiðra fólk sem er best í sínu fagi, ekki af því að það er hvítt eða svart. Guð minn góður, við erum sammála... En, svo að við virkilega klárum þessa umræðu, hvað er að því að minnihlutahópur (bæði svartir listamenn og suður-amerískir listamenn hafa sína eigin verðlaunaafhendingu) viðurkennir fólk úr sínum hóp? Er það virkilega svona slæmt? Er það ekki hluti af jafnréttisbaráttunni að jafnrétti ríki? Og getum við virkilega sagt að jafnrétti ríki þegar viðkemur ákveðnum verðlaunaafhendingum? Er réttlátt að horfa framhjá fólki af því að það er ekki hvítt? Nei, auðvitað ekki. Er búið að gera það í langri sögu Bandaríkjanna? Já. Eru minnihlutahóparnir búnir að fá nóg? Já. Eru þeir að gera eitthvað við því? Já. Mega þeir það? Já, auðvitað, en ekki fordómalaust.

Smá gullmoli í lokin, fyrst að ég býst nú ekki við að þið eigið eftir að hafa neinn áhuga á að svara mér, mér finnst persónulega að þið eruð ekki að lesa það sem ég skrifa, lesið það kannski tvisvar eða þrisvar áður en þið dæmið. Suður amerískir listamenn hafa sína eigin verðlaunaafhendingu, þar sem suður amerískir listamenn eru heiðraðir, þeirra verðlaunaafhending er sýnd á einni af meginsjónvarpstöðvunum hér í Ameríku. Svartir listamenn eru búnir að reyna að fá sína verðlaunaafhendingu sýnda á meginsjónvarpsstöð í mörg ár, en enginn vill sýna hana. Þessvegna byrjuðu þeir á sinni eigin verðlaunaafhendingu á sinni eigin sjónvarpsstöð, af því að engin önnur sjónvarpsstöð var til í að sýna þeirra afhendingu. Suður amerískir listamenn eru verðlaunaðir á einni af meginsjónvarpsstöðvum í Ameríku, svartir ekki. Þetta er sannleikurinn hvernig equal opportunity virkar hér í Ameríku. Það er meira að segja gert upp á milli minnihlutahópanna, þetta er staðan í Ameríku í dag, ég er ekki að búa þetta til, þetta er svona. Ég veit það af því að ég bý hérna, ekki af því að ég veit meira en nokkur annar.

Reynum kannski að læra frá hvort öðru í staðinn fyrir að loka eyrunum og augunum fyrir sannleikanum, ég er að tala um sannleikann, ekki mitt persónulega álit þegar viðkemur fordómum hér í Bandaríkjunum. Skrif ykkar í byrjun þessa bloggs voru kannski ekki meint sem fordómar, en þannig kom það fram. Ég tel mig vissulega vita meira um fordóma í Bandaríkjunum en ykkur, já, að hluta til af því að ég bý hérna, en líka af því að ég hef lært mikið um sögu Bandaríkjanna, og ég bý sjálf við fordóma vegna lita barna minna. Að vísu hef ég upplifað stærri fordóma á Íslandi en hér í Kaliforníu, það útskýrir kannski hvernig þið talið um þessa frétt hér á blogginu.

[Svava frá Strandbergi , 28.6.2007 kl. 19:58]

Berta, skilurðu ekki að ég hef enga fordóma gagnvart lituðu fólki? Ég var aðeins að reyna að benda á það með skrifum mínum hve það sé sorglegt að ástandið se þannig að svartir menn þurfi að halda sína sér verðlaunaafhendingu. í Bandaríkjunum. Mér finnst leitt ef ég hef á einhvern hátt sært tilfinningar þínar.

Kveðja. 

[Bertha Sigmundsdóttir, 28.6.2007 kl. 20:31]

Sæl Guðný

Ég er þér sammála, það er sorglegt að ástandið sé svoleiðis, mér finnst það líka. Mér finnst gaman að sjá að það er byrjað meira og meira að viðurkenna fólk fyrir hæfileikana, alveg sama hvernig það er á litinn. Þó svo að það er ekki eins jafnt og það gæti verið, þá er það jafnara en það var fyrir tuttugu árum, jafnvel tíu árum. Það er skref í rétta átt, sem er gott mál.

Ég bið þig líka innilegrar afsökunar á æsingnum í mér, mér hitnar oft í hamsi þegar kemur að fordómum, finnst þeir svo hræðilegir, og það má vel vera að ég misskildi þig svolítið. Ég er ekki sár lengur, er búin að koma frá mér því sem ég vildi segja, en takk fyrir orð þín, mér líður betur núna, og ég vona að við getum haft umræður aftur, ég skal passa mig á æsingnum næst. Bestu kveðjur frá Kaliforníu.

[Svava frá Strandbergi , 28.6.2007 kl. 20:40]

Takk Berta.