Ást ljóð

Ást mín er logandi bál
eins og brennan á þjóðhátíð í Eyjum.

 

Hvað er ást og hvað er losti? hefur kærleikurinn betri kosti?

Hvað ég vildi óska að ég væri ástfangin upp fyrir haus. Væri alveg á herðablöðunum af ást. Blindfull af ást. Væri úti að aka af ást. Sæi ekki sólina fyrir ást. Ást, ást, ást snemma að morgni....
.
Andsk... væl er þetta í mér annars. Er ég ekki búin með minn ástarkvóta? Eða hvað?
Eða er ég kannski bara of vandlát? Eða verð  ég kannski alltaf ástfangin af þeim sem ekki eru á lausu, eða eru með lausa skrúfu? Kannski ég sé sjálf með lausa skrúfu ?
Kannski er líka bara best að búa ein og geta gert allt sem manni sýnist án þess að þurfa að taka tillit til annarra? Hvað þá að þurfa að þrífa eftir aðra.
  Ég verð að viðurkenna að það fer ofboðslega í taugarnar á mér hjá blessuðum karlmönnunum að þeir skilja nánast alltaf klósettsetuna eftir opna. Pissa jafnvel stundum útfyrir.
Mér fannst það  því helví. frumlegt hjá mínum fyrrverandi heittelskaða kærasta þegar hann leysti það vandamál með því að festa ílangan holan járnsívalning í typpisstærð með löngum járnstöngum við reiðhjólsstýri. Setti svo haka á allt heila batteríið sem smellpössuðu til að sitja ofan á klósettbrúninni og stilla apparatið af.
Þetta  pissustýri lagði hann á sig að smíða algjörlega fyrir mig, því sjálfum var honum skítsama þó hann pissaði út fyrir þar sem það var ég sem þreif.
Þetta kalla ég kærleika í sinni tærustu mynd.

Þetta pissustýri virkaði annars ekki nógu vel til lengdar því þegar hann hallaði sér fram á stýrið til að pissa  hvíldi þungi hans sem var allmikiill á alltof veigalitlum punktum eða hinum fyrrnefndu hökum. Svo þetta endaði með því að hann mölbraut klósettið og datt sjálfur á hausinn oní skálina.

 
Þannig fór um þetta kærleiksverk hans til mín og var okkur báðum illa brugðið. Nokkru síðar leystist samband okkar upp í frumeindir sínar og við fórum sitt í hvora áttina.  Hann tók allt sitt hafurtask með sér en gleymdi viljandi pissustýrinu enda var það gjöf hans til mín eins og fyrr segir.
Pissustýrið hangir nú upp á krók í þvottahúsinu tilbúið til þess að gegna sínu hlutverki ef svo ólíklega skyldi vilja til að ég yrði ástfangin á ný og færi út í sambúð aftur.

Athugasemdir

[Sigfús Sigurþórsson., 27.3.2007 kl. 01:57]

Hahahahahahahahahahahaha  Þessi er alveg frábær hjá þér. Jahérna,með haka, járnstöngum og stýri, haha, þessi hugmyndsmiður er listamaður.

[Svava frá Strandbergi , 27.3.2007 kl. 02:00]

Já hann var líka listamaður, hugmyndasmiður og glerlistamaður.

[Vilborg Eggertsdóttir, 27.3.2007 kl. 02:47]

Innlegg mitt varðandi ástina - elskaðu sjálfa þig! Elskaðu þig eins og þú ert, viðurkenndu sjálfa þig, þú guðdómlega vera, þú verðskuldar að elska sjálfa

þig "skilyrðislaust" Be in love with your self!  kv.vilb.

[Svava frá Strandbergi , 27.3.2007 kl. 08:54]

Ja það er nú meinið Vilborg það gengur ekki nógu vel hjá mér að elska sjálf mig.

[Þorkell Sigurjónsson (IP-tala skráð) 27.3.2007 kl. 13:21]

Hæ Svava. Það er greinilegt að samband þitt við pissi stýrarann hefur ekki farið vaskinn, heldur í klósettið.  Mikil ósköp, en frásögnin af pissistýrinu,  ljóðin þín og ekki hvað síst myndirnar þínar sanna mér og sjálfsagt öllum öðrum, að þú ert listamaður-kona  af guðs náð eins og sagt er. Einhversstaðar las ég á enhverjum pistli þínum, að þú værir atvinnulaus. Svava, satt best að segja sé ég ekki annað, en þú sért með verkefni í höndum sem kalla á birtingu bóka og myndverka, og það sem fyrst, og hana nú. Kveðja. 

[Ásdís Sigurðardóttir, 27.3.2007 kl. 13:55]

Þú bara VERÐUR að læra að elska sjálfa þig, þetta hefst ekki fyrr. Þú með alla þína miklu snilld í farteskinu, ljóðagerð, myndlist, frásagnarlist ég skora á þig kona að feisa ástina í sjálfri þér.

[Svava frá Strandbergi , 27.3.2007 kl. 16:50]

Keli og Ásdís ég þakka hlý orð og ætla að reyna að elska sjálfa mig fyrst og fremst. Annars verð ég engum að gagni og allra síst sjálfri mér. Ég fór niður í Ráðhús í dag til að athuga með pláss fyrir sýningu. Það var eins og mig grunaði rúmlega ársbið. En ég get þá málað alveg brjálað þangað til.

[Kristín Katla Árnadóttir, 27.3.2007 kl. 17:42]

Guð hvað ég er sammála, þoli ekki þegar karlmenn skilja eftir klósett setuna. opna og pissa út fyrir.

[Ásdís Sigurðardóttir, 27.3.2007 kl. 22:08]

Guðný, ég er komin með tengil inn á aðra frábæra síðu á blogginu mínu, ung listakona sem er kölluð Hlalla, hún er dóttir bekkjarsystur minnar og á ég rosalega flotta mynd eftir hana. Kíktu

[Ragnar Bjarnason, 27.3.2007 kl. 22:25]

Ástarkvóti er aldrei búinn held ég. Hugvitið varðandi klósettbúnaðinn er auðvitað snilld, eins og svo margt annað á Íslandi. En aftur, ástin er aldrei búin

[Sigurður Þór Guðjónsson, 27.3.2007 kl. 22:27]

Ég elska bara sjálfan mig! Það heitir að vera sjálfselskur! Svo pissa ég alltaf í kopp svo ég hef ekkert af klósettframhjáhaldinu að segja.  

[Svava frá Strandbergi , 27.3.2007 kl. 22:51]

Ég kíki á Höllu, Ásdís.

Já Ragnar,  ég hef held ég sé bara komin með það á tilfinninguna að SÚPER SPES ÁST bíði handan við hornið . 

En Sigurður pissarðu ekki miklu frekar framhjá koppnum? Hann er svo lítill og langt niður á gólf. En kannski hefurðu hann uppi á stól? Þú getur þá sungið: Uppá stól stendur minn koppur! Níu nóttum fyrrir jól kemur hasa kr.....  

[Ester Sveinbjarnardóttir, 29.3.2007 kl. 00:42]

Lífið kemur sífellt á óvart, slæmu stundirnar eru til þess að hjálpa okkur að meta betur þær góðu.  Ástin hefur engin landamæri og hverfur aldrei úr hjarta okkar, sem stækkar og stækkar í kærleika sínum með hverju árinu, það er aðeins að þrauka og trúa og treysta.  Æðsta markmið mannsins er að verða hamingjusamur.

[Svava frá Strandbergi , 29.3.2007 kl. 16:17]

Já Ester ég ætla að stefna ótrauð á það markmið.