Ilmvatnið Prósaljóð

Ég hallaði mér út um opinn svefnherbergisgluggann og starði tómlega út í auðan húsagarðinn.
Ég var í þungu skapi. Enn ein ömurleg djammhelgin framundan því það var ekki venja að nokkur karlmaður liti tvisvar á mig þegar ég fór út að skemmta mér.
Ég myndi örugglega enda ævina sem ellidauð piparjúnka. Engin von um börn, hvað þá heldur barnabörn, að ekki sé minnst á syrgjandi eiginmann við mitt dánarbeð.
Ekki sála myndi fella tár þegar ég gæfi upp öndina og það yrði áreiðanlega ekki ein einasta minningargrein í Morgunblaðinu sem greindi frá minni gleðisnauðu ævi.
Það myndi jafnvel verða óframkvæmanlegt að lesa dánarfregnina, því ekki nokkur maður myndi hafa  grænan grun um hver ég hefði eiginlega verið.
Líkast til yrði ég jörðuð á laun og presturinn eini maðurinn við jarðarförina.

Ég var djúpt sokkin í þessa ógnvekjandi framtíðarsýn og sá enga glætu framundan í lífi mínu.
En ég kom skyndilega til sjálfrar mín þegar ógurlegt öskur skar sundur myrkrið sem umlukti mig.
Mér varð ljóst á einu augabragði að  nú væri ég loksins dauð og að  þetta væri Andskotinn sjálfur sem með þessum hætti væri að bjóða mig velkomna til sín í Neðra.
Ég var sem lömuð af skelfingu en með ofurmannlegum kröftum tókst mér að hrista af mér doðruna og beina skelfdum sjónum mínum í þá átt sem óhljóðin bárust úr. Og mér til ævarandi sáluhjálpar komst ég að raun um að þessi ógnvekjandi hvæsandi öskur voru ekki runnin úr barka Myrkrahöfðingjans heldur stöfuðu þau frá dulitlu sjónarspili sem átti sér stað í garðinum fyrir utan gluggann minn.

Þarna á miðri grasflötinni var spikfeitur fressköttur að athafna sig blygðunarlaust við það að bíta breima læðu í hnakkadrambið, auðsjáanlega með ákveðna athöfn í huga.
Ég fylgdist grannt með áframhaldandi uppákomu og þegar hún stóð sem hæst sló niður í huga mér yfirnáttúrlegri hugljómum sem átti eftir að gjörbreyta öllu lífi mínu.
Ég áttaði mig á því í einni sjónhendingu að það myndi skipta sköpum fyrir mig þetta kvöld að bera ilmvatn á háls minn aftanverðan, áður en ég færi út á lífið. 

Athugasemdir

[Sigfús Sigurþórsson., 5.3.2007 kl. 04:04]

Og virkaði það?

[Svava frá Strandbergi , 5.3.2007 kl. 04:18]

Að sjálfsögðu! Ekki pipraði ég, fjórföld amman.

[Sigfús Sigurþórsson., 5.3.2007 kl. 07:34]

Glææææsilegt, til hamingju.

Eeeeeen hvar fær maður Prosi? Ekki þar fyrir að ég er margfaldur pabbi og afi, en væri gott að vera með svon töfra lausn fyrir einhverja aðra.

Kv. SigfúsSig.

[Pétur Þór Jónsson, 5.3.2007 kl. 10:09]

Það verður að auglýsa þetta betur, greinilega fundinn nýr gleðigjafi fyrir okkur einmana sálirnar.

[Svava frá Strandbergi , 5.3.2007 kl. 13:09]

Þú ert náttúrulega að grínast Sigfús minn. Prósa verður þú að búa til sjálfur frá eigin brjósti auðvitað.

[Svava frá Strandbergi , 5.3.2007 kl. 16:19]

Takk Rafn. Já það má eiginleg kalla ilmvötnin uppáferðar meðul eða ástar galdraseyði þar sem þau seiða oft til okkar hitt kynið.

 Takk Guðmundur minn. Gott að þú skemmtir þér við lesturinn.

[Sigfús Sigurþórsson., 5.3.2007 kl. 16:42]

Það mátti samt spurja, það kunni kanski að vera að það væri til AUÐVELDARI leið,,,, jaaá eða þannig.

Kv. SigfúsSig.

[Sigfús Sigurþórsson., 5.3.2007 kl. 16:44]

En annað, þetta er þrælgóð færsla, takk fyrir mig.

Kv. SigfúsSig.

[Svava frá Strandbergi , 5.3.2007 kl. 17:07]

Já auðvitað Sigfús, ég skil hvað þú meinar.   

Takk fyrir mig.

Kveðja Svava.

[Sigurður Ásbjörnsson, 5.3.2007 kl. 17:44]

[Sigurður Þór Guðjónsson, 5.3.2007 kl. 17:54]

DÝRAKLÁM! DÝRAKLÁM!

[Agný, 5.3.2007 kl. 20:32]

Þatta var góð saga við erum sennilega bara kattardýr en ekki manneskjur eftir allt saman...

[Svava frá Strandbergi , 5.3.2007 kl. 20:57]

Sigurður Á.

Sigurður G.

Agný. já ég er ljón.

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 5.3.2007 kl. 21:01]

Ljón.....en ekki hvað? Minn heittelskaði...er Ljónið mitt. Bara yndislegur og kraftmikill..og þarf ekkert ilmvatn til annað en mín eigin ilmefni

[Svava frá Strandbergi , 5.3.2007 kl. 21:30]

Já auðvitað Katrín!  Svoleiðis á það líka að vera.      Við erum bara komin svo langt frá náttúrunni að við kæfum okkar sexy líkamslykt með allskonar ó-þrifnaði og vinnukonuvatni.

Það er enginn tilviljun að Musk ilmurinn er á einhvern máta sem ég kann ekki frá að segja , unnin úr Nautapungum.