Einn svolítið grófur, en ég læt hann vaða.

Tveir gamlir kallar eru að labba í Rauða hverfinu í Amsterdam þegar annar þeirra segir við hinn. 'Jæja, hvernig væri nú að skella sér á hóru úr því að við erum komnir hingað?'
Ha - já, segir hinn  - það er dálitið sniðug hugmynd og mig hefur alltaf langað til að prófa.
Þeir labba inn á næsta stað þar sem verið er að auglýsa konur til sölu og mæta þá eldri konu, sennilega hórumömmunni og spyr hún þá hvað þeir vilji.

'Já, - okkur langar að prófa að vera með hóru'
'Jæja, og hvað eruð þið gamlir?'  'Við erum áttræðir'.  'Jæja, allt í lagi, komið þið þá'.
Þeim gömlu er vísað til sætis og konan kallar á eina unga og fallega stúlku og hvíslar að henni.
'Láttu þá bara fá uppblásnu dúkkurnar, þeir eru svo gamlir að þeir taka ekki eftir neinu'.
Svo fóru þeir gömlu upp og í sitthvort herbergið.

Stuttu síðar hittast þeir fyrir utan og segja fátt, þangað til annar þeirra  segir. 'Jæja, - hvernig fannst þér þetta?'  ' Ja, - sko, ég held að mín hafi verið dáin'.  'Hún hreyfði sig ekkert og bara lá þarna, en hvernig fannst þér?'
'Ég held að mín hafi verið norn, því í hita leiksins beit ég í aðra geirvörtuna á henni og þá rak hún svona ferlega við og flaug svo út um gluggann'.

Að búa til barn

>> Jónas og frú gátu ekki eignast barn svo þau ákváðu að fá sæðisgjafa til
>> að
>> koma og starta fjölskyldu. Daginn sem "sæðisgjafinn" átt i að koma í
>> heimsókn, kyssti Jónas konuna sína bless og sagði "jæja, elskan, ég er
>> þá
>> farinn í vinnuna, maðurinn kemur fljótlega."
>>
>> Hálftíma síðar, er fyrir tilviljun, barnaljósmyndari , staddur í
>> hverfinu
>> hennar og hringir á bjöllunni í þeirri vona að fá verkefni. Góðan daginn
>> frú, sagði hann, ég er komin til að....... "Ó, þú þarft ekkert að útskýra
>> sagði Jóna feimnislega, ég átti von á þér. Í alvöru, sagði
>> ljósmyndarinn. Nú
>> það er ánægjulegt, vissirðu að börn eru mín sérgrein?? Ja, það er nú
>> akkúrat það sem við hjónin vorum að vonast eftir. Gjörðu svo vel og
>> komdu
>> inn á fáðu þér sæti. Eftir smástund sagði hún, vandræðalega, "hvar
>> byrjum
>> við?" "Láttu mig bara sjá um allt. Ég byrja yfirleitt í baðkarinu,
>> svo á
>> sófanum og loks nokkrar á rúminu. Stundum er meira að segja stofugólfið
>> heppilegast, það er hægt að teygja svo vel úr sér þar"
>>
>> "Baðkarið, stofugólfið, hugsaði Jóna, Engin undra að þetta gekk ekkert
>> hjá
>> okkur hjónum - "Já, frú mín góð, ég get ekki lofað fullkomnum árangri í
>> hvert skipti, en ef við notum mismunandi stellingar og ég skýt frá
>> mismunandi
>> sjónarhornum, þá þori ég að lofa að þú verður ánægð með útkomuna." Vá,
>> það
>> er aldeilis mikið sagði Jóna með andköfum. "Frú mín góð, í mínu starfi
>> verður maður að gefa sér góðan tíma í hlutina. Ég mundi gjarnan vilja
>> skjótast í þetta en ég er viss um að þú yrðir ekki ánægð með útkomuna.
>> "Ætli
>> maður kannist ekki við svoleiðis, tautaði Jóna lágt". Ljósmyndarinn dró
>> upp
>> nokkur sýnishorn af barnamyndum og benti Jónu á árangurinn.
>>
>> "Mér tókst sérstaklega vel til með þessa tvíbura sagði ljósmyndarinn,
>> eins
>> og mamma þeirra var þó erfið". - "Var hún erfið, spurði Jóna ?" "´Ég er
>> nú
>> hræddur um það. Ég varð að fara með hana í lystigarðinn til að ná að
>> ljúka
>> verkinu vel. Fólk safnaðist að og fylgdist með. "Fylgdist með? sagði
>> Jóna og
>> gapti af undrun" - og þetta tók í allt 3 tíma. Móðirin hrópandi og
>> kallandi
>> allan tímann - ég gat varla einbeitt mér, svo þegar það byrjaði að dimma
>> varð
>> ég að gefa í, en það var ekki fyrr en íkornarnir voru farnir að narta í
>> græjurnar þá varð ég að hætta og ganga frá.
>>
>> Jóna hallaði sér fram og sagði "voru þeir í alvöru farnir að narta í
>> ....
>> græjurnar? Þetta er alveg satt frú mín góð.
>>
>> "Jæja ef þú ert tilbúin þá ætla ég að gera þrífótinn klárann
>> "ÞRÍFÓTINN???
>>
>> "Ó já, frú Jóna. ÉG verð að nota þrífót "to put my Canon on, It's much
>> too
>> big to be held in the hand very long."
>>
>>
>>
>> ÞAÐ STEINLEIÐ YFIR FRÚ JÓNU.

Bæn