Tító veikur eftir allt saman.

Ég minntist á það hér um daginn á blogginu að Tító hefði snúið á Dauðann og mig. Ég hefði haldið hann vera veikan en svo hefði ekkert verið að honum.
Þetta var ekki allskostar rétt hjá mér því Tító var orðinn veikur í alvöru daginn eftir.
Ég fór með hann upp á Dýraspítala í morgun og dýralæknirinn sagði að svona balinese kettir yrðu í mesta lagi 9 - 13 ára gamlir en Tító verður einmitt 9 ára í nóvember næstkomandi.
Ég sagði m. a. við  dýralækninn þegar hann var að skoða Tító að mér hefði verið gefinn hann sem kettlingur, af konu sem tók hann og systkini hans að sér þegar átti að farga þeim öllum í einu lagi.
Ég hefði samt aldrei hugsað út í það fyrr en nú að það hefði verið eitthvað undarlegt við það að farga heilu goti af rándýrum kettlingum.
Dýralæknirinn varð hálfskrýtinn á svipinn við þessi orð mín,  en sagði svo undirfurðulega.  'Ætli þetta hafi ekki verið systkingot?' 
Þá rann upp fyrir mér ljós, auðvitað! þarna var hún loksins komin, skýringin á erfðagallanum í nýrunum og endalausu veikindunum hans Títós!
Fyrst fann ég fyrir mikilli reiði í garð konunnar sem gaf mér Tító á sínum tíma og hugsaði með mér að þarna hefði hún gert mér Bjarnargreiða. 
En mér rann fljótlega reiðin þegar ég fór að hugsa málin og nú sé ég ekki eftir neinu.
Ekki því að vaka oft heilu næturnar yfir Tító veikum, öllum áhyggjunum,  né þeim háu fjárhæðum sem ég hef pungað út vegna heilsufars hans.
Tító hefur nefnilega gefið mér svo miklu meira en hann hefur kostað mig. Hann hefur gefið mér skilyrðislausa ást.
Nú er Tító kominn á 6 daga sprautukúr og ég sprauta hann sjálf einu sinni á dag.
Dýralæknirinn sagði að ef hann lagast ekki að þeim tíma liðnum,  yrðum við kannski að fara búa okkur undir það,  'að taka til annarra ráða'. 
Men,  þangað til hugsa ég bara - 'Den tid den sorg.'

  

Athugasemdir

[Svava frá Strandbergi , 6.2.2007 kl. 00:49]

Já, ég vona að hann hjarni við í núna eins og áður þegar hann hefur fengið sprautukúr. En hann er víst að komast á aldur hvað úr hverju. 

[Sigurður Þór Guðjónsson, 6.2.2007 kl. 01:11]

Augun mín og augun þín! Ó, þá fögru steina. Getur þú sagt við Tító. Eða glyrnur eru það víst - eða hvað.  

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 6.2.2007 kl. 02:15]

æ.....þið eruð fólk sem mann langar virkilega að þekkja.

[Svava frá Strandbergi , 6.2.2007 kl. 10:43]

Takk fyrir það Katrín. það er gagnkvæmt.

[Svava frá Strandbergi , 6.2.2007 kl. 10:46]

Nei, nei Sigurður það eru klárlega augu, því augun hans Títós eru blá. Glyrnur eru alltaf gular og Gosi graðnagli er með glyrnur.

[Sigurður Þór Guðjónsson, 6.2.2007 kl. 22:06]

Er ekki búið að gelda Gosa? Er hann virkilega alltaf sami glaumgraðgosinn?

[Svava frá Strandbergi , 6.2.2007 kl. 22:14]

Jú, en Gosi er svo súpergraður að gelding dugar ekki. Svo er hann líka hommi alltaf að riðlast á aumingja Tító, sárveikum.
En Tító var svo sem ekkert betri við Gosa þegar hann hafði heilsu til. þessvegna sagði ég alltaf að ég byggi með tveimur hommum þegar ég var spurð hvort ég byggi ein.